ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Σ.Φ.Ι.Α. ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 12/10 ΣΤΙΣ 12πμ ΣΤΟ ΝΑΒΟ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΝΤ ???

…ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ!

ΜΑΖΙΚΟ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ

Η χρονιά που ξεκινά θα είναι καθοριστική για το μέλλον της χώρας, της νεολαίας και των εργαζομένων. H κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε πλήρη συμφωνία με τις επιταγές του ΔΝΤ και της τρόικας έχει ήδη περάσει μια σειρά από μέτρα όπως μείωση μισθών, κατάργηση 13ου και 14ου μισθού, ασφαλιστικό, Καλλικράτης κτλ., τα οποία λειτουργούν προς όφελος του κεφαλαίου και εις βάρος του λαού. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου έχει λήξει ένας πρώτος κύκλος αντιπαράθεσης του λαού με την κυβέρνηση. Μετά το πρώτο πακέτο μέτρων που πέρασε από την κυβέρνηση η αντίδραση του κόσμου ήταν άμεση και μαζική. Ειδικά η μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση της 5ης Μάη, με εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου που κατέβηκαν στο δρόμο για να διαδηλώσουν, έδειξε την μεγάλη αγανάκτηση του λαού απέναντι στις πολιτικές του δικομματισμού.

Η επίθεση που εξαπολύει η κυβέρνηση και η Τρόικα δε θα μπορούσε να αφήσει απ’ έξω την παιδεία. Μετά το “νέο σχολείο” καταπιάνονται με την τριτοβάθμια εκπαίδευση με στόχο να αλλάξουν ριζικά το “DNA” της και να καταργήσουν τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της. Την περασμένη εβδομάδα στους Δελφούς η Διαμαντοπούλου ξεκίνησε τον τρίμηνο “διάλογο” για την παιδεία που θα κατατεθεί σαν νόμος πλαίσιο τον Δεκέμβρη που έρχεται. Πρόκειται για την εξειδίκευση του Μνημονίου και του Καλλικράτη στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το πανεπιστήμιο δεν θα είναι πλέον ούτε δωρεάν ούτε δημόσιο ούτε πανεπιστήμιο. Θα είναι ένα εκπαιδευτήριο που θα λειτουργεί σαν ανώνυμη εταιρία, μόνο σκοπό θα έχει την παραγωγή κέρδους και θα παρέχει κατάρτιση. Δημιουργώντας μια επιτροπή από «σοφούς», πρυτάνεις, προέδρους, πρώην υπουργούς από το εξωτερικό, περισπούδαστους στα αμερικάνικα πρότυπα, η κυβέρνηση επιχειρεί να εφαρμόσει αλλαγές:

1)ΣΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ

Το κράτος αποσύρεται από την υποχρέωσή του να χρηματοδοτεί κεντρικά από τον προϋπολογισμό την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η χρηματοδότηση θα καθορίζεται από συμφωνηθέντα «κριτήρια απόδοσης» και από την κατάταξη κάθε ιδρύματος από τους «διεθνείς οίκους αξιολόγησης». Με λίγα λόγια όποιο πανεπιστήμιο δεν παράγει κέρδος και δεν ακολουθεί την πολιτική της κυβέρνησης, δε θα χρηματοδοτείται. Η παιδεία θα θεωρείται πια χώρος προς επένδυση, με την απαίτηση φυσικά να παράγει τα ανάλογα κέρδη. Ακόμη υπό το πέπλο της «οικονομικής αυτοτέλειας»  η κυβέρνηση προσπαθεί να αποποιηθεί  της ευθύνης της να χρηματοδοτεί την παιδεία, σπρώχνοντας ακόμη και την μισθοδοσία στα ιδρύματα αμφισβητώντας σαφώς τον δημόσιο χαρακτήρα της. Επιβάλλονται κανόνες ανώνυμης εταιρίας, τα πανεπιστήμια αναζητούν πόρους από χορηγούς και ιδιώτες, πωλούν υπηρεσίες εκπαίδευσης και έρευνας, αναγκάζονται να πουλήσουν τους τίτλους τους σε επιχειρήσεις franchising για να επιβιώσουν.  Παράλληλα θεσπίζεται το «κουπόνι φοιτητή» που θα καλύπτει τα έξοδα φοιτητή αλλά και πανεπιστημίου, ως πηγή χρηματοδότησης. Ανοίγεται έτσι η έννοια των διδάκτρων και της ατομικής, και όχι κοινωνικής, ευθύνης για τις σπουδές και την παιδεία.

2)ΣΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Τέλος σε όσα γνωρίζαμε για Σύγκλητο και συμμετοχή φοιτητών στην διοίκηση του Πανεπιστημίου! Με πρόσχημα τη διαφάνεια και την «κοινωνική λογοδοσία» σχεδιάζεται η πλήρως αδιαφανής διοίκηση χωρίς την εποπτεία – παρέμβαση της πανεπιστημιακής κοινότητας. Σχεδιάζεται η διοίκηση του Πανεπιστημίου από ένα «Συμβούλιο Διοίκησης», όπου θα συμμετέχουν και «κοινωνικοί φορείς εξωτερικοί προς τα Πανεπιστήμια», επειδή, κατά την υπουργό, η «διαμόρφωση των στρατηγικών επιλογών και κατευθύνσεων του Πανεπιστημίου αφορά ολόκληρη την κοινωνία».Τη διοίκηση θα αναλάβει αυτό το όργανο που θα «εκπροσωπεί την κοινωνία», και τα συλλογικά ακαδημαϊκά όργανα (Σύγκλητος, ΓΣ Σχολής) θα περιθωριοποιηθούν με αρμοδιότητες «καθαρά ακαδημαϊκές». Με μια ματιά στο αμερικάνικο μοντέλο και όχι μόνο, διαπιστώνουμε ότι οι επονομαζόμενοι κοινωνικοί φορείς είναι παράγοντες του επιχειρηματικού κόσμου. Θέλουν δηλαδή, με τη συμμετοχή εκπροσώπων του επιχειρηματικού κόσμου και άλλων παραγόντων στο «Συμβούλιο Διοίκησης», να επιβάλουν στα Πανεπιστήμια να λειτουργούν σαν ιδιωτικές επιχειρήσεις ακολουθώντας τους κανόνες της αγοράς και την πολιτική της κυβέρνησης, ενώ παράλληλα αναιρούν, τις δύο βασικές αρχές που όρισαν την διοίκηση των ΑΕΙ από τις αρχές της δεκαετίας του 1980: την αυτοδιοίκηση και τη συνδιοίκηση με συμμετοχή φοιτητών και εργαζομένων στα όργανα διοίκησης. Οι αλλαγές στον τρόπο διοίκησης του Πανεπιστημίου έχουν στόχο να ακυρώσουν το «εμπόδιο» των συλλογικών οργάνων, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την δημιουργία ιδρυμάτων- επιχειρήσεων που θα λειτουργούν με τους κανόνες της αγοράς και στα πρότυπα της Μπολόνια.

3)ΣΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ

Τα Τμήματα, αφού μειωθούν στα μισά, θα υφίστανται μόνο ως διοικητικές μονάδες και η εισαγωγή των φοιτητών θα γίνεται σε Σχολές. Η κατανομή τους στα επιμέρους προγράμματα σπουδών θα γίνεται μετά από το τέλος του πρώτου ακαδημαϊκού έτους, «ανάλογα με την επίδοση και τις προτιμήσεις των φοιτητών, χωρίς να αποκλείεται και η αλλαγή προγράμματος σπουδών σε επόμενα έτη». Θα εφαρμοστεί σύστημα «πιστοποίησης όλων των προγραμμάτων σπουδών».  Σχεδιάζουν, λοιπόν, την κατάργηση της βασικής δομής του πανεπιστημίου, του Τμήματος, που έχει την ευθύνη του προγράμματος σπουδών και των σπουδών σε ένα ορισμένο επιστημονικό πεδίο, που εγγυάται ότι οι απόφοιτοι έχουν επιτυχώς σπουδάσει μια συγκεκριμένη επιστήμη και που βεβαιώνεται  από το χορηγούμενο κοινό πτυχίο. Στόχος τους είναι οι φοιτητές να ακολουθούν «ευέλικτα» προγράμματα και ατομικές διαδρομές στις σπουδές τους στις Σχολές και όχι στα Τμήματα. Έτσι, οι Σχολές θα έχουν την ευθύνη να χορηγούν αντί πτυχίων ακόμη και εξατομικευμένα πιστοποιητικά σπουδών (ήδη έχει νομοθετηθεί το Συμπλήρωμα Διπλώματος: φάκελος προσόντων). Ουσιαστικά δηλαδή το μέχρι σήμερα ενιαίο, για όλους τους φοιτητές ενός τμήματος, πτυχίο θα εξατομικευθεί και θα αντικατασταθεί από έναν ατομικό φάκελο προσόντων.

Πήραμε λοιπόν μία ιδέα για το πώς θα είναι το «νέο πανεπιστήμιο» που τόσο διαφημίζουν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι σύμμαχοί της. Βέβαια, αυτό που αποφεύγουν να μας πουν οι υποστηρικτές του νομοσχεδίου είναι το πώς οραματίζονται το «νέο εργαζόμενο». Γιατί απ’ τη στιγμή που το πανεπιστήμιο θα «εκσυγχρονιστεί», αναπόφευκτα θα «εκσυγχρονιστεί» και ο απόφοιτός του-μελλοντικός εργαζόμενος. Ο «νέος εργαζόμενος» λοιπόν θα έχει αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο(ή οποιοδήποτε άλλο κέντρο εκπαίδευσης, κατάρτισης κλπ) έχοντας στα χέρια του ένα εξατομικευμένο πιστοποιητικό κατάρτισης(και όχι πια ένα ενιαίο πτυχίο) που θα αντιστοιχεί σε ένα ατομικό φάκελο προσόντων. Ο φάκελος αυτός, προφανώς, θα διαφέρει από αυτόν των συναδέλφων του, με αποτέλεσμα να καταργείται κάθε έννοια συλλογικών επαγγελματικών δικαιωμάτων, κι επομένως οι συλλογικές διεκδικήσεις θα γίνουν μία μακρινή ανάμνηση του παρελθόντος.

Ο «νέος εργαζόμενος» θα τρέχει από σεμινάριο σε σεμινάριο προσπαθώντας να μαζέψει πιστωτικές μονάδες για να «εμπλουτίσει» το φάκελο προσόντων του, ώστε να έχει περισσότερες πιθανότητες να προσληφθεί σε μία δουλειά. Και όταν προσληφθεί, αν προσληφθεί ποτέ αφού  η ανεργία καλπάζει και η προσφορά εργαζομένων είναι μεγάλη σε σχέση με τη ζήτηση, θα πρέπει να διαπραγματευτεί με το αφεντικό, σε ατομικό πάντα επίπεδο, το μισθό του, το δικαίωμα στην ασφάλιση, τις άδειες (δηλαδή όλα αυτά που μέχρι πριν λίγο καιρό θεωρούσαμε αυτονόητα!). Και η διαπραγμάτευση αυτή θα είναι μονομερής, με τη ζυγαριά να γέρνει υπέρ του εργοδότη που βάζει τους όρους, αφού ξέρει πως αν ο εργαζόμενος δεν υποταχθεί σε όλες του τις απαιτήσεις, υπάρχουν στην αγορά εργασίας, χιλιάδες άλλοι νέοι (και εξίσου μόνοι) εργαζόμενοι που περιμένουν να δουλέψουν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Τι σημαίνουν τελικά όλα αυτά; Συνολικά χειρότερες συνθήκες εργασίας, επισφάλεια, μισθοί πείνας και για όσου-ες διαφωνούν μία μόνο επιλογή: απόλυση και συνεπώς ανεργία. Αυτός είναι λοιπόν ο «νέος εργαζόμενος» που οραματίζεται η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της…

Ούτε βήμα πίσω – αγώνας διαρκείας για την υπεράσπιση του Δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου

Η μεταρρύθμιση στο πανεπιστήμιο είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι του συνόλου των μεταρρυθμίσεων που επιχειρούνται το τελευταίο διάστημα. Η κοινωνία έχει ήδη αρχίσει να βιώνει στο πετσί της τις μεταρρυθμίσεις αυτές και ασφυκτιά. Η κατάθεση του νομοσχεδίου-έκτρωμα έρχεται σε μία χρονική συγκυρία που οι ισορροπίες μοιάζουν εύθραυστες, και λαμβάνοντας υπόψη ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο βρίσκει απέναντί του ολόκληρη την κοινωνία, έχουμε μόνο μία επιλογή: να αγωνιστούμε ενάντια στην πολιτική αυτή, διεκδικώντας ένα δημόσιο πανεπιστήμιο που θα προσφέρει δωρεάν δημόσια ανώτατη εκπαίδευση υψηλής στάθμης σε όλους τους νέους και νέες. Ο αγώνας αυτός, για να είναι νικηφόρος, πρέπει να συνδεθεί με τα κοινωνικά στρώματα που βάλλονται από τις πολιτικές της κυβέρνησης και του ΔΝΤ. Το νομοθέτημα που προετοιμάζεται δεν μπορεί να εξεταστεί αποκομμένο από το ελληνικό «σύμφωνο πρώτης απασχόλησης», τις περικοπές μισθών, την απελευθέρωση απολύσεων, τις αλλαγές στο ασφαλιστικό και τα υπόλοιπα μέτρα του Μνημονίου. Το πανεπιστημιακό κίνημα μπορεί και πρέπει να πορευτεί μαζί με τους νέους, τους εκπαιδευτικούς, τους εργαζόμενους, το λαό. Το κίνημα ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, πριν τέσσερα χρόνια, μας απέδειξε πως μπορούμε να πετυχαίνουμε νίκες, αλλά πλέον μιλάμε για πανεπιστήμιο εποχής ΔΝΤ κι αυτό ακριβώς καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε νικηφόρα.

Advertisement

Έκτακτο Δ. Σ. του Σ.Φ.Ι.Α. σήμερα 20/09 στη 1 μμ

Η ΑΡ.ΕΝ. καλεί σήμερα έκτακτο Δ.Σ. για να πάρει απόφαση ο Σ.Φ.Ι.Α. ενάντια στην εφαρμογή της λίστας συγγραμμάτων. Προτείνουμε την παρακάτω απόφαση:

Σύλλογος Φοιτητών Ιατρικής Αθήνας «Γρ. Λαμπράκης»

Απόφαση Διοικητικού Συμβουλίου

20/09/2010

Χθες και σε ανύποπτο χρονικό διάστημα, ενώ ακόμα εκκρεμούν οι εγγραφές των πρωτοετών και ουσιαστικά δεν έχει αρχίσει το ακαδημαϊκό έτος, ανακοινώθηκε η αλλαγή στον τρόπο διανομής των συγγραμμάτων. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η διανομή θα γίνεται πλέον μέσα από το σύστημα Εύδοξος, στο οποίο ο φοιτητής υποχρεούται να επιλέξει συγγράμματα από μια λίστα. Μια προσεχτική ανάγνωση των επιλογών που δίνονται στο φοιτητή αποκαλύπτει πως εκτός από περικοπές συγγραμμάτων, στο πέμπτο και έκτο έτος ο φοιτητής θα δικαιούται πλέον διαφορετικά συγγράμματα -τόσο στην ποιότητα όσο και στον αριθμό- ανάλογα με την κλινική στην οποία έχει κληρωθεί ο καθένας (πχ κλινικές Παιδιατρικής και Γυναικολογίας). Αυτό συγκρούεται άμεσα με το πάγιο αίτημα του Σ. Φ. Ι. Α. για ενιαία συγγράμματα και εξέταση σε όλα τα κλινικά μαθήματα, προκειμένου να αρθεί ο διαχωρισμός μεταξύ εύκολων και δύσκολων κλινικών. Επιπλέον, αδιευκρίνιστο παραμένει το κατά πόσο οι φοιτητές θα συνεχίσουν να λαμβάνουν συγγράμματα για όλα τα επιλεγόμενα μαθήματα που δηλώνουν ή μόνο για τα πρώτα δώδεκα που υποχρεούνται να περάσουν προκειμένου να πάρουν πτυχίο. Μπορεί φέτος οι αλλαγές να μην φαίνονται τραγικά πολλές, αλλά σίγουρα ανοίγει ο δρόμος για περεταίρω δραστικές περικοπές συγγραμμάτων, όπως άλλωστε ορίζεται και από τη σχετική διάταξη του νέου νόμου πλαισίου, που ψηφίστηκε επί κυβερνήσεως ΝΔ, αλλά παρέμεινε απονομιμοποιημένος στα μάτια του συνόλου των φοιτητών και της κοινωνίας παρά τις προσπάθειες του ΠΑΣΟΚ για εφαρμογή του. Η καθιέρωση, άλλωστε, της λίστας συγγραμμάτων σε άλλες σχολές επιβεβαίωσε τους φόβους των φοιτητών  και δικαίωσε το φοιτητικό κίνημα που το 2007 αντιτάχθηκε στην ψήφιση του νέου νόμου πλαισίου.

Το νέο που εισάγει η προκείμενη ρύθμιση είναι η δημιουργία λίστας πολλαπλών συγγραμμάτων για κάθε μάθημα που θα είναι διαθέσιμα στο φοιτητή μέσω βιβλιοθηκών. Αυτό προφανώς αυξάνει το βαθμό αβεβαιότητας της διδακτέας ύλης και οδηγεί μέσω της ουσιαστικής μείωσης της βαρύτητας του βιβλίου σε αύξηση της εξάρτησης από τον καθηγητή, καθιστώντας «υποχρεωτικές» παρακολουθήσεις και σημειώσεις (αφού με τα πολλαπλά συγγράμματα, ο μόνος τρόπος να περάσει κανείς ένα μάθημα θα είναι να γνωρίζει «..ποιο κεφάλαιο αναπτύσσεται πληρέστερα από κάθε σύγγραμμα..» σύμφωνα πάντα με τη γνώμη του καθηγητή-αυθεντία). Το συγκεκριμένο δεν μπορεί να αποσυνδεθεί  και από την πάγια επιδίωξη από πλευράς του υπουργείου για  κατάργηση του δωρεάν χαρακτήρα των συγγραμμάτων και εξαγορά αυτών με βάση κάποιο συγκεκριμένο πιστωτικό όριο ή ακόμα και εξ’ αρχής με χρήματα. Το ζήτημα των συγγραμμάτων σε επίπεδο συμβολισμού αποτελεί την πρώτη και ουσιαστικότερη γραμμή άμυνας του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου απέναντι σε προσπάθειες επιβολής ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων.

Η απόφαση για εφαρμογή της λίστας συγγραμμάτων στη σχολή μας, που στο παρελθόν έχει στηριχτεί από διάφορες παρατάξεις, έχει καταδικαστεί επανειλημμένως από το Σύλλογο Φοιτητών Ιατρικής Αθήνας, μέσω των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων του Συλλόγου. Κάθε προηγούμενη προσπάθεια εφαρμογής αυτής της διάταξης του νέου νόμου πλαισίου έχει αποτραπεί από την άμεση αντίδραση σύσσωμου του φοιτητικού συλλόγου. Το ίδιο καλούμαστε να κάνουμε και τώρα, υπερασπιζόμενοι το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του Πανεπιστημίου.

• Καταδικάζουμε την απόφαση για εφαρμογή λίστας συγγραμμάτων στην Ιατρική και απαιτούμε να παγώσει η διαδικασία ηλεκτρονικής δήλωσης των συγγραμμάτων άμεσα

• Καμία διαπραγμάτευση από το Σ.Φ.Ι.Α. για περικοπή συγγραμμάτων είτε από υποχρεωτικά μαθήματα, είτε από επιλεγόμενα

• Καλούμε έκτακτη Γενική Συνέλευση Τμήματος την Παρασκευή 01/10/2010 για να διασφαλιστεί η δωρεάν διανομή όλων των συγγραμμάτων που παίρναμε μέχρι τώρα χωρίς παρεμβολή λίστας

ΚΑΘΗΓΗΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ VS ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

Ο καθορισμός του προγράμματος της εξεταστικής από την συνέλευση του κάθε έτους αποτελεί κεκτημένο του Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής Αθήνας (Σ.Φ.Ι.Α.) και έχει διαμορφωθεί έτσι λόγω της ιδιαιτερότητας των μαθημάτων της σχολής, προς όφελος της εκπαιδευτικής διαδικασίας και των φοιτητών. Το πρόγραμμα της εξεταστικής οφείλει να διαμορφώνεται με βάση τις ανάγκες των φοιτητών και το πετυχαίνει αφού η Ιατρική έχει χαμηλό μέσο όρο ετών αποφοίτησης, σε σχέση με άλλες σχολές. Αυτό είναι χρόνια αποδεκτό και σεβαστό από την Γενική Συνέλευση Τμήματος και το σύνολο των καθηγητών. Η καθηγήτρια  της Στατιστική, όμως, αποφάσισε φέτος, επικαλούμενη το νέο νόμο πλαίσιο και «φιλοσοφικά επιχειρήματα» περί εκπαίδευσης, να παρακάμψει την απόφαση της Συνέλευσης του πρώτου έτους και να ορίσει μόνη της την ημερομηνία εξέτασης του μαθήματος, εντός του χρονικού διαστήματος που ορίζεται από το νέο νόμο- πλαίσιο ως περίοδος εξεταστικής.

Ο Σ.Φ.Ι.Α. έχει πετύχει τη μη εφαρμογή του νόμου αυτού εντός της σχολής, ενός νόμου που στόχο έχει την εντατικοποίηση και την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης. Ο νέος νόμος πλαίσιο περιλαμβάνει λίστες συγγραμμάτων, manager, τετραετή οικονομικά πλάνα., περιορισμό του ασύλου κ.α., είναι ένας νόμος απέναντι στον οποίο οι φοιτητές έχουν παλέψει και καταφέρει να τον απονομιμοποιήσουν. Η Γενική Συνέλευση τμήματος έχει δεσμευτεί επανειλημμένα για τη μη εφαρμογή του. Η καθηγήτρια της Στατιστικής, με τη στάση που τηρεί, προσπαθεί να παρακάμψει τις αποφάσεις που έχει πάρει ο σύλλογος και να επιβάλλει την εφαρμογή του νόμου. Γι’ αυτό, άλλωστε, παραμένει αδιάλλακτη και αμετακίνητη από την απόφασή της, ενώ στις παραστάσεις διαμαρτυρίας που έγιναν δεν είχε ουσιαστικά κανένα σοβαρό λόγο να προβάλλει για να στηρίξει την επιλογή της. Κάθε τέτοια προσπάθεια πρέπει να εγείρει αντιδράσεις και να αποτελεί κόκκινο πανί για το σύλλογο.

Πέραν αυτών, όμως, η παράκαμψη εκ μέρους των καθηγητών μιας απόφασης που έχουν λάβει με συλλογικές διαδικασίες οι φοιτητές, αποτελεί κακό προηγούμενο για το σύλλογο. Η αλλαγή της ημερομηνίας της εξέτασης όπως προτείνεται, έστω και με την διατήρηση της απόφασης της συνέλευσης για τα υπόλοιπα μαθήματα, δεν αποτελεί λύση, αλλά υποχώρηση. Το ζήτημα δεν αφορά πλέον μόνο το πρώτο έτος, αλλά ολόκληρο το Σ.Φ.Ι.Α. Αν με τόση ευκολία παρακάμπτεται αυτή η απόφαση των φοιτητών, τότε ποια θα είναι η επόμενη απόφαση που δεν θα τηρηθεί; Μια τέτοια υποχώρηση θα άνοιγε το δρόμο της υποβίβασης των διαδικασιών του συλλόγου.

ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ, ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 01/02/10