Την Κυριακή 23 Ιανουαρίου, στις 5 το πρωί, έφθασαν στο λιμάνι του Πειραιά 220 μετανάστες, εργάτες από την Κρήτη. Στις 25 Ιανουαρίου θα ενωθούν μ’ άλλους 50, αποφασισμένοι να ξεκινήσουν πανελλαδική απεργία πείνας αιτούμενοι μια ζωή αξιοπρέπειας κι όχι ενός ατέρμονου και στείρου αγώνα επιβίωσης.
Την ίδια στιγμή η ελληνική κυβέρνηση και η Ε.Ε. (βλ. Δουβλίνο), σ’ ένα πλαίσιο άγριας και βάρβαρης αντιμεταναστευτικής πολιτικής, εξαπολύει άγρια επίθεση κατά των μεταναστών και των προσφύγων. Η πολιτική αυτή λειτουργεί με σαφή στοχοθεσία αφού χρησιμοποιεί την οικονομική-κοινωνική κρίση, ως εφαλτήριο συντηρητικοποίησης της κοινωνίας απέναντι σε κάθε κοινωνικά αποκλεισμένη ομάδα. Αυτές οι συνθήκες επιτρέπουν τη συζήτηση για κατασκευή ενός ακόμη Τείχους ντροπής στα σύνορα της Ευρώπης, στον Έβρο, την καθιέρωση της φρουράς της Frontex, τα πλωτά στρατόπεδα στο Αιγαίο, τις μαζικές απελάσεις, τα αλλεπάλληλα πογκρόμ στις πόλεις. Το πολιτικό άσυλο, συνάμα, αν και νομικά κατοχυρωμένο, εν τοις πράγμασι καταργείται, ενώ απ’ την άλλη μετανάστριες και μετανάστες, ως άλλος «εφεδρικός στρατός», όλο και πιο συχνά αντιμετωπίζουν την εργοδοτική αυθαιρεσία και υπερεκμετάλλευση, την αστυνομική βαρβαρότητα, καθώς και κάθε είδους ρατσιστική επίθεση.
Σε μια τέτοια συγκυρία λοιπόν, τριακόσιοι μετανάστες και μετανάστριες θα συγκεντρωθούν και θα διαδηλώσουν τα αιτήματα τους έξω από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων (δίπλα στη Νομική), με μόνο μέσο πάλης και άσκησης πίεσης προς την ελληνική κυβέρνηση, την υποβολή τους σε απεργία πείνας. Μετανάστες που ήρθαν στη χώρα μας διωγμένοι από τη φτώχεια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες. Μετανάστες (με κανονική-νόμιμη ή όχι είσοδο) με όνειρα για ένα καλύτερο αύριο στη «Φανταχτερή Δύση», μακριά από τη φτώχεια και την εξαθλίωση που βίωναν στις πατρίδες τους. Στην κατεύθυνση ακριβώς αυτή, έρχονται στην Αθήνα για να ξεκινήσουν τον αγώνα τους. Έναν αγώνα για τη νομιμοποίηση, χωρίς όρους, όλων των μεταναστών/τριών, για τη διεκδίκηση ίσων πολιτικών-κοινωνικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων με τους έλληνες και τις ελληνίδες εργαζόμενους/εργαζόμενες.
Ως Αριστερή Ενότητα, βάσει των ανωτέρω και στο όνομα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, θεωρούμε πως η θέση μας βρίσκεται στο πλευρό των αγωνιζόμενων μεταναστών. Ειδικότερα σε μια περίοδο όπου η κυβέρνηση διεξάγει ταξικό πόλεμο απέναντι στη νεολαία και τους εργαζόμενους, καταργώντας δικαιώματα δεκαετιών, θεωρούμε πως όλοι μαζί, Έλληνες και ξένοι, οφείλουμε να διεκδικήσουμε και να υπερασπιστούμε το δικαίωμα μας σε μία αξιοπρεπή ζωή. Παράλληλα, η εφαρμογή των διεθνών συμβάσεων οι οποίες κατοχυρώνουν ορισμένα δικαιώματα για τους μετανάστες, αλλά ευχερώς κι επιμελώς καταπατώνται από το ελληνικό κράτος, καθώς και το δικαίωμα για αξιοπρεπή ζωή, είναι αιτήματα ανυποχώρητα στα οποία δε χωρούν συμβιβασμοί.
Δηλώνουμε την έμπρακτή αλληλεγγύη μας στους μετανάστες και στα αιτήματά τους. Προφανώς οι παρατάξεις των δύο μεγάλων κομμάτων στα πανεπιστήμια (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ) μέσα σε μία περίοδο όπου κατ’ επιλογήν αποσιωπούν την επίθεση που δέχεται η νεολαία στα μορφωτικά και εργασιακά της δικαιώματα, αποφάσισαν για πρώτη φορά να κάνουν πολιτική τοποθέτηση φλερτάροντας με εθνικιστικές και ρατσιστικές απόψεις, επιλέγοντας μ’ αυτό τον τρόπο να γίνουν κομμάτι του κυβερνητικού «στρατοπέδου»!
Θεωρούμε ότι η κίνηση της κοσμητείας για κλείσιμο της σχολής του Ν.Ο.Π.Ε είναι προσχηματική και έχει ως μοναδικό στόχο την συκοφάντιση των αγώνων και την όξυνση των συντηρητικών αντανακλαστικών σε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης, αφού ο χώρος στέγασης των απεργών πείνας στο ακόμα κλειστό παλιό κτίριο της Νομικής που δεν χρησιμοποιείται για καμία δραστηριότητα της σχολής και δεν παρακωλύει στο ελάχιστο τις λειτουργίες της σχολής. Στεκόμαστε απέναντι στο lock out και σε οποιαδήποτε προσπάθεια φίμωσης των αγώνων απέναντι στην βάρβαρη κυβερνητική επιλογή.
Αριστερή Ενότητα Ιατρικής Αθηνών 