Ζούμε ιστορικές στιγμές. Είναι εκκωφαντική η χρεοκοπία του μοντέλου ανάπτυξης και των υποσχέσεων που έδινε, δεν έχει τίποτα να προσφέρει στην ανθρωπότητα εκτός από φτώχεια, πολέμους, βαρβαρότητα, ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση. Η κρίση που ξέσπασε πριν δύο χρόνια, είχε αφετηρία τις Η.Π.Α. αλλά ραγδαία εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον πλανήτη, ακόμη και στις πιο «ανεπτυγμένες οικονομίες του Δυτικού κόσμου», ακόμη και στις χώρες που κάποτε αποτελούσαν λίκνο του καπιταλισμού και των ελεύθερων αγορών. Είναι η κραυγαλέα απόδειξη της χρεοκοπίας μιας πολιτικής, που για χρόνια έκανε τους φτωχούς-φτωχότερους και τους πλούσιους-πλουσιότερους. Οι θιασώτες του καπιταλιστικού συστήματος σήμερα προσπαθούν με νύχια και με δόντια να διασφαλίσουν τα υπερκέρδη του κεφαλαίου (το 2009 οι 500 μεγαλύτερες επιχειρήσεις των ΗΠΑ σημείωσαν αύξηση κερδών έναντι του 2008 κατά 335%, τη δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση εδώ και εξήντα χρόνια!) φορτώνοντας όλα τα βάρη στον κόσμο της δουλειάς, τη νεολαία, την πλειοψηφία του λαού.
Η Ελλάδα σήμερα αποτελεί σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο ένα πειραματόζωο πάνω στο οποίο εφαρμόζονται τα πιο σκληρά, αντιλαϊκά μέτρα για να ακολουθήσουν σε μια σειρά άλλες χώρες (Πορτογαλία, Ισπανία κα). Οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν από τις κυβερνήσεις των τελευταίων τριάντα χρόνων, υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Στην ίδια κατεύθυνση η τωρινή κυβέρνηση χρησιμοποιώντας το πρόσχημα του χρέους προσπαθεί να νομιμοποιήσει την πιο σκληρή επίθεση που δέχτηκε ο λαός μεταπολεμικά. Είναι η πρώτη φορά που το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επεμβαίνει σε χώρα-μέλος της ευρωζώνης. Αποδεικνύεται, πως η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση υλοποιείται σε μία κατεύθυνση που εξυπηρετεί τις επιταγές του κεφαλαίου, των αγορών και των τραπεζών και στρέφεται ενάντια στους λαούς.
Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ… ενωμένο Δυνατό
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κορόιδεψε εντελώς κυνικά τον ελληνικό λαό. Προεκλογικά έλεγε ότι «υπάρχουν χρήματα αλλά λείπει η πολιτική βούληση» και καλούσε τους εργαζόμενους και τη νεολαία να του δώσουν το χρίσμα της εξουσίας. Λίγους μήνες αργότερα, το μόνο που είχε να δηλώσει ο πρωθυπουργός ήταν πως «δεν υπάρχει σάλιο», πως «πρέπει να κάνουμε θυσίες», πως «πρέπει να σφίξουμε και άλλο το ζωνάρι». Τα μέτρα που ψήφισε είναι μόνο η αρχή μιας πρωτοφανούς επίθεσης: Χτύπημα του 13ου και 14ου μισθού, κόψιμο επιδομάτων και συντάξεων, αύξηση του ΦΠΑ, και ο κατάλογος είναι μακρύς με τις αλλαγές που έρχονται στη φορολογία και το ασφαλιστικό. Ο Ελληνικός λαός τους ψήφησε για τα προεκλογικά τους ψέματα. Είναι μια κυβέρνηση χωρίς πραγματική νομιμοποίηση.
Η κυβέρνηση παρέδωσε απλόχερα τη χώρα και τις τύχες όλου του λαού στα δόντια του ΔΝΤ. Η πρόσφατη ιστορία των επεμβάσεων αυτού του στυγνού, καταστροφικού μηχανισμού σε μια σειρά από χώρες σε όλο τον κόσμο έχει να επιδείξει μόνο εκτίναξη της φτώχειας και της ανεργίας, ιδιωτικοποιήσεις, περιστολή δικαιωμάτων, πείνα. Ενδεικτικά, στην Ουκρανία με την επιβολή των μέτρων που πρόσταξε το ΔΝΤ, σε μια νύχτα το ψωμί ανέβηκε 300%, οι τιμές του ηλεκτρικού 600%, των συγκοινωνιών 900%. Οι εικόνες αυτές δεν είναι μακρινές. Φανερώνουν την πραγματικότητα που καλούμαστε να βιώσουμε τα επόμενα χρόνια. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι υπόλογη για τον «μηχανισμό αφαίμαξης» που εγκαθιδρύεται στην Ελλάδα από ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ ύστερα από δική της πρόσκληση.
Το σύστημα σε κρίση…η παιδεία στο απόσπασμα
Κάθε μέρα θα έρχονται χειρότερα. Οι εγχώριοι πολιτικοί και οι διεθνείς επιτηρητές των αγορών, μας οδηγούν κατευθείαν στην εξόντωση. Απέναντι στην λαίλαπα που έρχεται δεν μπορούμε να μένουμε άλλο θεατές. Η δική μας γενιά θα είναι το πειραματόζωο που πάνω της ο νεοφιλελευθερισμός θα δοκιμάσει τις πιο απάνθρωπες πολιτικές του. Η οικονομική κρίση επηρεάζει τις εξελίξεις και στην παιδεία. Ήδη μέσα στο Πάσχα το ΣτΕ ενσωμάτωσε την οδηγία 36/05 στο προεδρικό διάταγμα και έδωσε επαγγελματικά δικαιώματα σε όλους τους αποφοίτους των κολλεγίων, ενώ πρόσφατα πέρασε και το νέο νομοσχέδιο του Υπ.Παιδείας για το «νέο σχολείο». Η πρόσφατη ακαδημαϊκή υποτίμηση των ΚΕΣ (τοποθέτηση στις βαθμίδες 4-5 της οκταβάθμιας κλίμακας προσόντων) από το Υπουργείο Παιδείας, δεν ήταν παρά το άλλοθι για την επικείμενη αναγνώριση των τίτλων σπουδών που χορηγούν τα κέντρα αυτά. Με απλά λόγια, αν και ακαδημαϊκά πολύ κατώτερα των ελληνικών ΑΕΙ και ΤΕΙ, τα ΚΕΣ θα μπορούν να βλέπουν τους αποφοίτους τους να εγγράφονται στα επιμελητήρια (Τεχνικό και Οικονομικό), στους συλλόγους (δικηγορικό ή ιατρικό), ακόμα και να δίνουν εξετάσεις στο ΑΣΕΠ. Παράλληλα προωθείται το εθνικό πλαίσιο προσόντων που δίνει την χαριστική βολή στα ήδη διαλυμένα εργασιακά δικαιώματα. Οι επιπτώσεις των νέων μέτρων παίρνουν σάρκα και οστά σε τομείς όπως η Παιδεία καθώς επιχειρείται η σταδιακή ιδιωτικοποίησή του, μέσω της αδειοδότησης των ΚΕΣ, αλλά και η ολοένα περισσότερο απαξίωση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης με τη συνεχή υποχρηματοδότησή του (-15% προϋπολογισμοί για ΑΕΙ-ΤΕΙ).
Και κάπως έτσι οι φοιτητικές εκλογές έρχονται…
Πως θα επηρεάσει όμως άραγε η οικονομική κρίση τη φετινή διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών μιας και στην φοιτητική καθημερινότητα τίποτα δε μοιάζει να είναι διαφορετικό σε σχέση με τις εξελίξεις που συντελούνται στην κοινωνία; Μπορεί να μοιάζει προφανής η απάντηση αλλά μια ματιά στα τραπεζάκια των συναδέλφων από τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ μπορεί άνετα να σε πείσει πως όλα αυτά περί κρίσης είναι μια καλοστημένη απάτη. Κι αυτό γιατί εκεί θα δεις και τις εκδρομές στη Μύκονο και τις βραδιές στα μπουζούκια και βέβαια φορτηγά ολόκληρα από σημειώσεις (μην ξεχνάμε κι ότι οι φοιτητικές Εκλογές φέτος γίνονται μια βδομάδα πριν τις εξεταστικές) και γενικώς οτιδήποτε υπάγεται στην κατηγορία των πελατειακών σχέσεων.
- ΠΑΣΠ: Λένε ότι είναι “αριστεροί” αλλά τα μέτρα είναι αναγκαία… Και “Αγωνιστικοί” αλλά δεν καλούν σε κινητοποιήσεις… Η αλήθεια είναι ότι μας λένε αρκετά καθαρά με τη στάση τους μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους ποιοι είναι… Τι μας λένε; Μα φυσικά ότι είναι η κυβερνητική παράταξη. Μας το λένε μην παίρνοντας θέση για τα νέα μέτρα και σαμποτάροντας γενικές συνελεύσεις σε μια σειρά από σχολές. Μας το λένε αλλάζοντας θέση για καίρια ζητήματα (βλ. ΚΕΣ, Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων) από σχολή σε σχολή. Μας το λένε ανταγωνιζόμενοι τη ΔΑΠ σε εκδρομές στη Μύκονο, τραπέζια σε νυχτερινά μαγαζιά, πάσης φύσεως πελατειακή σχέση. Τελικά μόνο οι συνάδελφοι από την ΠΑΣΠ έχουν αμφιβολίες για την πολιτική φυσιογνωμία τους. Όλοι οι υπόλοιποι τους έχουμε πάρει χαμπάρι…
- ΔΑΠ-ΝΔΦΚ: Φοιτητική παράταξη με πολιτικό φορέα τη ΝΔ που αποτελεί το έτερον ήμισυ του δικομματισμού μέσα στο Πανεπιστήμιο. Προσπαθεί να μας πείσει ότι η ύπαρξη πχ. ηλεκτρονικής γραμματείας στις σχολές είναι πιο σημαντική από το εργασιακό μας μέλλον. Απαλλάσσεται λόγω αφέλειας; Κάθε άλλο. Μιλάμε για ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για τις κυβερνήσεις (είτε ΝΔ είτε ΠΑΣΟΚ) με κύρια όπλα της την απαξίωση της πολιτικής και των συλλογικών διαδικασιών, τις πελατειακές σχέσεις, την αποθέωση του ατομικού δρόμου.
Απέναντι στο πολιτικό σχέδιο που υλοποιούν στα πανεπιστήμια ΔΑΠ και ΠΑΣΠ είναι αναγκαία η ευρύτερη συσπείρωση των δυνάμεων της Αριστεράς (ΑΡ.ΕΝ-ΠΚΣ-ΕΑΑΚ)
- ΠΚΣ/ΜΑΣ: Συλλογικότητα της φοιτητικής Αριστεράς με πολύτιμη προσφορά στο φοιτητικό κίνημα, αλλά και τις δικές της ευθύνες στην αδυναμία συγκρότησης ενός μαζικού μετώπου μέσα στις σχολές ενάντια στην πολιτική του νεοφιλελευθερισμού. Με την επιλογή συγκρότησης του ΜΑΣ επιλέγουν τη γραμμή της ήττας, στήνουν αντιπαραθετικές, πολλές φορές, με τους συλλόγους δομές (βλ. Επιτροπές Αγώνα) και, τέλος, παραγράφουν την παρακαταθήκη της ενότητας που άφησε το νικηφόρο κίνημα κατά της αναθεώρησης του Α16Σ.
Ένας άλλος δρόμος είναι εφικτός!
Κάθε μέρα από τα δελτία ειδήσεων κάθε λογής Πρετεντέρηδες, πασχίζουν να πείσουν πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Σαν εκπρόσωποι τύπου της κυβέρνησης, της ΕΕ και των τραπεζιτών παλεύουν να διαμορφώσουν την κοινωνική συναίνεση. Παρουσιάζουν τα μέτρα σαν αναγκαία και καταλογίζουν ευθύνες σε όλους εμάς, τους «καλοπερασάκηδες» εργαζόμενους, τους «σπάταλους» νέους, τους «βολεμένους» συνταξιούχους για την κρίση και το χρέος της χώρας. Έχουν ξεκινήσει συντονισμένη επίθεση εναντίων όλων μας. Προσπαθούν να καταστείλουν εκ των προτέρων μια μεγάλη κοινωνική αναταραχή , διακηρύσσοντας συνεχώς μονόδρομους και «αναγκαία κακά».
Η αλήθεια είναι πως τα μέτρα δεν θα λύσουν αλλά αντίθετα θα οξύνουν το ζήτημα του χρέους, θα βυθίσουν σε ύφεση την οικονομία, θα γιγαντώσουν τη φτώχεια, θα εκτινάξουν την ανεργία. Υπάρχει και άλλη διέξοδος από την κρίση. Επιλέγουν να ισοπεδώσουν την κοινωνία, αντί να τα πάρουν από τους έχοντες. Η κυβέρνηση μπορεί να φορολογήσει το μεγάλο κεφάλαιο, να κόψει από άχρηστους πολεμικούς εξοπλισμούς, να φορολογήσει την εκκλησία. Αλλά συνειδητά δεν το κάνει!
Ο Κόσμος τους Δεν Μας Χωράει!
Τόσα χρόνια προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα κινήματα για την προοπτική ενός άλλου κόσμου που αμφισβητεί τους νόμους της αγοράς που παλεύει για ισότητα και ελευθερία για μια κοινωνία χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση είναι αδιέξοδα. Η εξέγερση του Δεκέμβρη έδειξε ότι η νεολαία δεν μπορεί να ζει πια μέσα στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια. Η νεολαία που κινητοποιήθηκε είναι κομμάτι μιας γενιάς, της δικιάς μας γενιάς, που με τους αγώνες της έθεσε την αναγκαιότητα υπέρβασης αυτού του συστήματος. Ένα ρεύμα μιας μεγάλης ανατροπής μπορεί να γεννηθεί σήμερα σ’ ολόκληρη την κοινωνία, επιταχύνοντας την ροή των πραγμάτων, χλευάζοντας την ομαλότητα, περιγελώντας τα «σταματημένα ρολόγια» της ιστορίας. Σ’ αυτή τη διαδικασία η νεολαία θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, κουβαλώντας τα όνειρα, τις ελπίδες αλλά και την αποφασιστικότητα που την διακατέχει.
Αριστερή Ενότητα
Η ιστορία μας καλεί. Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά το φοιτητικό κίνημα καλείται να αντιστοιχηθεί με την εκρηκτική κατάσταση που διαμορφώνεται στην κοινωνία. Δε δεχόμαστε άλλη μια επίθεση στα δικαιώματά μας, υποθηκεύουν το μέλλον, τη ζωή μας για τα επόμενα χρόνια. Πρέπει λοιπόν να προετοιμαστούμε για έναν πολύμορφο αγώνα, με επιμονή, υπομονή, σταθμούς και κυρίως διάρκεια. Η εισβολή της νεολαίας στο πολιτικό σκηνικό που έχει στηθεί μπορεί να αποτελέσει τη σπίθα ενός μεγάλου ξεσηκωμού. Κόντρα στις δυνάμεις που θέλουν τα πανεπιστήμια αποστειρωμένα και τους φοιτητές αδρανείς, να μετατρέψουμε τις σχολές σε κέντρα αγώνα, με μαζικές, ζωντανές, κινηματικές διαδικασίες, που θα συσπειρώνουν και θα βγάζουν στο δρόμο την φοιτητική νεολαία, που θα ενώνουν τα πανεπιστήμια με την κοινωνία. Να βρούμε τον κοινό βηματισμό όλων όσων δεν αντέχουν άλλο να κυνηγούν ένα πτυχίο χωρίς αντίκρισμα. Να προχωρήσουμε σε διαδικασίες που ενώνουν όλο και πλατύτερες δυνάμεις όλο και περισσότερο κόσμο, που οργανώνουν και εξοπλίζουν το δικό μας στρατόπεδο. Να διεκδικήσουμε τις ζωές μας!
Η Αριστερή Ενότητα, γέννημα ενός μεγάλου κινήματος που συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία, του κινήματος ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, παλεύει για την πυροδότηση νέων, μεγάλων, ελπιδοφόρων αγώνων. Με όπλο την ενότητα της αριστεράς και των φοιτητών με τους μαθητές και τους εργαζόμενους μπορούμε να γίνουμε πραγματικά επικίνδυνοι και να πετύχουμε νίκες!
Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας
- Οικονομική κρίση. Θα έχετε ακούσει τους όρους χρηματοπιστωτική κρίση, κρίση δημοσίων οικονομικών, κρίση υπερσυσσώρευσης κ.α. Είναι πολύ πιο απλό. Οικονομική κρίση είναι όταν παράγουμε πολύ περισσότερα απ’ όσα μπορούμε να καταναλώσουμε. Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί το αχόρταγο κεφάλαιο θέλει όλο και περισσότερη παραγωγή (άρα κέρδος, άρα εκμετάλλευση των εργαζομένων), άλλα οι εργαζόμενοι δεν έχουν το εισόδημα να αντεπεξέλθουν ως καταναλωτές. Όπως έλεγε κι ο Μπρεχτ «οικονομική κρίση είναι όταν πετάνε τα καρβέλια κι η μάνα δεν έχει να δώσει ψωμί στο παιδί της».
- Τραπεζικό σύστημα: Η πηγή του κακού για κάποιους, η βιτρίνα του καπιταλιστικού συστήματος για κάποιους άλλους, μια ανώτερη δύναμη για κάποιους τρίτους. Για εμάς τα πράγματα είναι πιο απλά. Η οικονομική κρίση που διανύουμε θεωρείται από τις μεγαλύτερες της ιστορίας. Μεγάλο μερίδιο σ’ αυτή είχαν οι τράπεζες με τις πολιτικές δανεισμού και κερδοσκοπίας. Όλα γύρω καταρρέουν κι αυτές συνεχίζουν να έχουν κέρδος! Τα συμπεράσματα δικά σας…
- Δημοσιονομικό έλλειμμα: Η διαφορά μεταξύ εσόδων κι εξόδων ενός κράτους. Ίσως όχι τόσο απλό όσο φαίνεται. Για κάποιους είναι κακό σπυρί και για άλλους είναι εργαλείο ανάπτυξης κι εξόδου από την κρίση. Για τους μεν σημαίνει λιτότητα, για τους δε κοινωνική πολιτική. Από τη μία Ε.Ε. και κυβερνήσεις κι από την άλλη εργαζόμενοι, νεολαία, λαϊκά στρώματα. Διαλέγετε και παίρνετε.
- Πρόγραμμα σταθερότητας: Η συνταγή ΕΕ που εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ για έξοδο από την κρίση. Βασίζεται στην ιατρική μέθοδο της ομοιοπαθητικής. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές σε οικονομία και εργασία μας οδήγησαν στην κρίση; Ε, αν τις βαθύνουμε κι άλλο θα μας βγάλουν κι από κει. Σα να έχεις πονοκέφαλο και να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο για να περάσει. Και δεν είναι τυχαίο το παράδειγμα γιατί όλα τα παραπάνω μεταφράζονται σε μειώσεις μισθών και συντάξεων, σφαγή εισοδήματος, υψηλότερο ΦΠΑ, πάγωμα προσλήψεων κα. Υπάρχουν και τα χειρότερα όμως.
- ΔΝΤ: Για όποιον αναρωτήθηκε παραπάνω, αυτά είναι τα χειρότερα. Τυπικά πρόκειται για διεθνή οικονομικό οργανισμό που στηρίζει κράτη-μέλη που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσχέρειες. Ουσιαστικά πρόκειται για διεθνή οικονομικό δυνάστη που όπου πάει επιβάλλει τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές (ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις, πετσόκομμα εισοδημάτων, διάλυση εργασιακών σχέσεων). Όλα αυτά δεν τα βγάζουμε από το κεφάλι μας αλλά τα χουμε δει στην Αργεντινή, την Ουγγαρία, την Εσθονία κι αλλού. Από 23/4 το ΔΝΤ «στηρίζει» κι επίσημα την Ελλάδα. Η δική μας απάντηση θα δοθεί στους δρόμους.
- Εθνική συναίνεση: Το ιδεολογικό περιτύλιγμα των άνωθι πολιτικών. Δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι σύσσωμη η ελληνική κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη μ’ έναν εξωτερικό, αόρατο εχθρό (βλ. Κερδοσκόπους). Σκόπιμα συσκοτίζεται το γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία (όπως και κάθε καπιταλιστική) είναι διαιρεμένη χοντρικά ανάμεσα σε κόσμο του κεφαλαίου ( τράπεζες, βιομήχανοι κλπ) και κόσμο της εργασίας (εργαζόμενοι, νεολαία, λαϊκά στρώματα). Οι πρώτοι θα κερδίζουν ακόμα περισσότερο με τα νέα μέτρα ενώ οι δεύτεροι καλούνται να πληρώσουν μια κρίση που δε δημιούργησαν. Ποια ενότητα βλέπετε εσείς;
Στις 19 Μαΐου στηρίζουμε-ψηφίζουμε Αριστερή Ενότητα.
Το Σάββατο 5 Ιουνίου διεξάγεται
Αριστερή Ενότητα Ιατρικής Αθηνών 