Όταν οι νόμοι καταρέουν…

Ματαιώθηκαν οι εκλογές για τη συγκρότηση συμβουλίων διοίκησης σε όποιο Πανεπιστήμιο κι αν επιχειρήθηκε να γίνουν (πχ Πάντειο, Ασσοε, ΑΠΘ)  μετά από κινητοποιήσεις φοιτητών, καθηγητών και διοικητικών υπαλλήλων. Η νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας συνεχίζει ακάθεκτη τις προσπάθειες για ισοπέδωση του Δημοσίου Πανεπιστημίου, έργο του οποίου η υλοποίηση περνάει μέσα από τη δημιουργία των συμβουλίων διοίκησης.

Ως Αριστερή Ενότητα προ πολλού έχουμε καταδείξει το ρόλο που καλούνται να παίξουν τα συμβούλια διοίκησης στη διάλυση του Δημοσίου Πανεπιστημίου. Η συγκρότησή τους συνιστά το δούρειο ίππο για την πλήρη εφαρμογή και των άλλων πτυχών του νόμου 4009, συμπυκνώνει τη συνολική λογική που αυτός και όλοι οι προωθούμενοι νόμοι, από την υπογραφή της συνθήκης της Μπολόνια και μετά, εισάγουν και επιπλέον αποτελούν το μέσο για να ακολουθηθεί και στα Πανεπιστήμια «πολιτική λιτότητας»!

Με το νόμο 4009 καταργείται η σύγκλητος και όλες οι δομές συνδιοίκησης, οι οποίες μέχρι τώρα κατοχύρωναν πρακτικά το συνταγματικά ορισμένο δικαίωμα της Πανεπιστημιακής κοινότητας στη συμμετοχή στην αυτοδιοίκηση του Πανεπιστημίου. Υποβαθμίζεται το πτυχίο με το σύστημα των πιστωτικών μονάδων και των κύκλων σπουδών, φτιάχνοντας το νέο ευέλικτο, ελαστικό και φτηνό εργαζόμενο, που να μπορεί να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της καπιταλιστικής αγοράς. Ένας τέτοιος εργαζόμενος θα πληρώνεται με μισθούς πείνας, χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς δικαίωμα συλλογικής διαπραγμάτευσης και διεκδίκησης… θα ζει με 429 ευρώ!

Θεσμοθετείται η οικονομική αυτοτέλεια των ιδρυμάτων, δημιουργώντας πρόσφορο έδαφος για την επιβολή διδάκτρων και την εισαγωγή ιδιωτικών επιχειρήσεων στο δημόσιο πανεπιστήμιο μέσω των χορηγιών. Το κόστος σίτησης-στέγασης-συγγραμάτων μετακυλίεται στους φοιτητές, βάλλεται στην ουσία του ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας του πανεπιστημίου. Εισάγονται δηλαδή με τον πιο προκλητικό τρόπο ταξικοί φραγμοί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Στο Πανεπιστήμιο του Μνημονίου ο όρος δημοκρατία είναι απαγορευμένος!! Όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να επιτευχθούν χωρίς την εντατικοποίηση (διαγραφές φοιτητών) και την αυταρχικοποίηση (κατάργηση ασύλου – περιθωριοποίηση κάθε συλλογικής & δημοκρατικής διαδικασίας)  του πλαισίου λειτουργίας του Πανεπιστημίου.

Μόνη διέξοδος από το μέλλον που μας ετοιμάζουν είναι ο ανυποχώρητος, μαζικός, συλλογικός αγώνας. Η προσπάθεια του Υπουργείου, επιχειρήσεων  και κάθε λογής εγκάθετων για εφαρμογή του αντιεκπαιδευτικού, αντικοινωνικού και αντιδημοκρατικού νόμου θα βρει απάντηση, ακόμα κι αν ο αρχι-εκτελεστής του νόμου αντικαθίσταται από τους κυρίαρχους. Άλλωστε, ο νέος υπουργός παιδείας κ. Μπαμπινιώτης είναι για την εκπαίδευση ότι ο Παπαδήμος για την οικονομία: ένας τεχνοκράτης, ο οποίος με αυτή του την ιδιότητα θα προσπαθήσει να βρει «ουδετερότητα» και νομιμοποιητική βάση στα πανεπιστήμια. Αλλά όσο αυτοί θα προσπαθούν με μεθοδεύσεις και τακτικισμούς να διαλύσουν το δημόσιο και δημοκρατικό πανεπιστήμιο, εμείς θα το κρατάμε ζωντανό με αγώνες ενάντια στο νόμο Διαμαντοπούλου και την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Τεχνοκρατών. Καλούμε λοιπόν όλους/όλες τους/τις συναδέλφους φοιτητές-καθηγητές καθώς και τους εργαζόμενους σε συστράτευση για την ανατροπή αυτού του νόμου-εκτρώματος και στο ΕΚΠΑ.

Advertisement