Ο νέος νόμος Διαμαντοπούλου
Παρότι ξεθεώθηκες για να μπεις στο δημόσιο Πανεπιστήμιο και η οικογένεια σου έχει πληρώσει μια περιουσία για φροντιστήρια και ιδιαίτερα, κάποιοι δεν το θέλουν ούτε δημόσιο, ούτε δωρεάν, αλλά ούτε Πανεπιστήμιο και γι’ αυτό ο νέος νόμος για τα Πανεπιστήμια (νόμος 4006), ψηφίστηκε στις 24 Αυγούστου –με τις σχολές κλειστές- από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τη Νέα Δημοκρατία, το ΛΑ.Ο.Σ. και την Ντόρα.
Τι πανεπιστήμιο θέλουνε (και ποιοι, αλήθεια;)
Η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση και -δυστυχώς για αυτές- και οι φοιτητικές τους παρατάξεις είχαν δώσει από καιρό το στίγμα. Κατάργηση του αυτοδιοίκητου του πανεπιστημίου με την εμπλοκή εξωπανεπιστημιακών παραγόντων στη διοίκησή του, εξάρτηση της χρηματοδότησης από την ιδιωτική πρωτοβουλία, ουσιαστική υποβάθμιση και εντατικοποίηση των σπουδών και κατάργηση του ασύλου, είναι κάποια βασικά σημεία αίσχους του νομοσχεδίου, κάποια απ’ τα πολλά… Είναι όμως και σε πλήρη συμφωνία με τις θέσεις της ΔΑΠ για την “Παιδεία 2020”. Είναι επίσης, η πλήρης κατάργηση του ασύλου, ό,τι ακριβώς ζητούσε η ΝΔ για να ψηφίσει το νέο νόμο.
Με κεντρικό σκοπό, λοιπόν, τη δημιουργία εργαζομένων που θα ανταποκρίνονται στη νέα εργασιακή πραγματικότητα του μνημονίου και της επισφάλειας, η κυβέρνηση επιδιώκει Α) να διαλύσει τα πτυχία Β) να μετατρέψει τα Πανεπιστήμια σε επιχειρήσεις Γ) να καταστρατηγήσει κάθε έννοια δημοκρατικού δικαιώματος!
- Με την εισαγωγή του συστήματος των πιστωτικών μονάδων αρχικά έρχεται το σπάσιμο του ενιαίου πτυχίου σε πτυχία πολλών ταχυτήτων, αφού δημιουργούνται 2 ή 3 κύκλοι σπουδών. Ο 1ος κύκλος αποτελείται από το «βασικό» πτυχίο, το οποίο αντιστοιχεί σε 180 π.μ. και ο 2ος κύκλος σε 120 π.μ. το επονομαζόμενο ως «μάστερ». Επιπλέον δίνει τη δυνατότητα της εισαγωγής στα ΑΕΙ μέσω των ΚΕΣ αν έχουν συμπληρωθεί 30π.μ στα τελευταία, καθώς επίσης και τη δυνατότητα επιλογής μαθημάτων από άλλα ιδρύματα ή και ιδιωτικά κολλέγια. Οι τρείς κύκλοι σπουδών, τα πτυχία πολλών ταχυτήτων και οι πιστωτικές μονάδες, στη θέση του ενός αδιαίρετου σημερινού πτυχίου, έρχονται να μετατρέψουν το πανεπιστήμιο σε ένα Super-Market στο οποίο οι φοιτητές θα καλούνται να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους κυνηγώντας αριθμούς και δεξιότητες, χωρίς καμία επιστημονική συνοχή ως προς το αντικείμενό τους. Ένα τέτοιο «πτυχίο» είναι που θα φτιάχνει το νέο ευέλικτο, ελαστικό και φτηνό εργαζόμενο, που θα μπορεί να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της αγοράς. Ένας τέτοιος εργαζόμενος θα πληρώνεται με μισθούς πείνας, χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς δυνατότητα συλλογικής διεκδίκησης και διαπραγμάτευσης.
- Με την ήδη γνωστή σε όλους δραστική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στα Πανεπιστήμια, το νέο αυτό νομοσχέδιο θεσμοθετεί την οικονομική αυτοτέλεια τους, αναγκάζοντας τα ίδια τα ιδρύματα να αναζητήσουν τους πόρους τους. Έτσι γεννάται πρόσφορο έδαφος για την εισαγωγή των επιχειρήσεων στην δημόσια εκπαίδευση μέσω των χορηγιών, επώνυμων εδρών που θα χρηματοδοτούνται από ιδιωτικό κεφάλαιο, ενώ τα οικονομικά των ιδρυμάτων θα διαχειρίζεται πλέον νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας. Ακόμα, το κόστος της σίτισης και της στέγασης μετακυλύεται στους φοιτητές, αφού θα αναγκάζονται να πληρώνουν τους ιδιώτες που θα διαχειρίζονται τις εστίες. Τέλος, ανοίγει ο δρόμος για την επιβολή διδάκτρων στον δεύτερο κύκλο σπουδών καθώς επίσης και σε όσους θα υπερβαίνουν τα προκαθορισμένα έτη φοίτησης. Με τη σύνδεση αυτή με τα κριτήρια της αγοράς, πλήττεται ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας του πανεπιστημίου και εισάγονται με τον πιο προκλητικό τρόπο ταξικοί φραγμοί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
- Όλα αυτά δεν μπορούν να επιτευχθούν χωρίς την αυταρχικοποίηση και εντατικοποίηση του πλαισίου λειτουργίας των Πανεπιστημίων, χωρίς την κατάργηση και την περιθωριοποίηση κάθε δημοκρατικής-συλλογικής διαδικασίας. Γι’ αυτό το λόγο καταργούν το άσυλο και επιβάλουν όριο φοίτησης (Ν+2) και τις διαγραφές φοιτητών προετοιμάζοντας τη νέα γενιά για τις συνθήκες που θα αντιμετωπίζει στη νέα εργασιακή πραγματικότητα. Γι’ αυτούς στο Πανεπιστήμιο του μνημονίου και της αγοράς ο όρος δημοκρατία είναι απαγορευμένος! Η έννοια της ακαδημαϊκής αυτοτέλειας καταργείται και η διοίκηση περνά στα χέρια εξωτερικών παραγόντων (συμβούλια διοίκησης) που «θα λογοδοτούν στο Υπουργείο Παιδείας».
Μα, τι πολιτικη είναι αυτή ?
Όλοι και όλες μπορούμε να καταλάβουμε ότι ο νόμος πλαίσιο της Διαμαντοπούλου δεν είναι παρά ένα κομμάτι της πολιτικής ΠΑΣΟΚ, τρόικας και πολιτικών τους συμμάχων. Είναι η ίδια πολιτική που καταστρέφει τις ζωές μας και το μέλλον μας, η ίδια πολιτική που μειώνει μισθούς και συντάξεις, διαλύει τη Δημόσια Υγεία και το Ασφαλιστικό Σύστημα. Είναι η πολιτική που σε περιόδους κρίσης του καπιταλισμού, διασώζει τα κέρδη και στο βωμό αυτών των κερδών, «θυσιάζει» τις κοινωνικές κατακτήσεις ενός αιώνα.
H ετερόκλητη αυτή πολιτική συμμαχία που συγκροτήθηκε και διαμόρφωσε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 250 βουλευτών που υπερψηφίσε το νόμο Διαμαντοπούλου, δεν είναι τυχαία. Είναι μια «πρόβα», ένα σχέδιο που έχουν στη φαρέτρα τους οι συντηρητικές και φιλομνημονιακές δυνάμεις της χώρας μας, προκειμένου να μπορέσουν να περάσουν όλα τα μέτρα κοινωνικής εξαθλίωσης που έχουν στην ατζέντα τους και να διαχειριστούν τις κοινωνικές αντιδράσεις που αυτά προκαλούν. Αντιδράσεις όπως το κίνημα των πλατειών που επέφερε έναν ισχυρότατο κλυδωνισμό σε όλο το πολιτικό σύστημα με αυθόρμητο και άμεσο τρόπο. Αντιδράσεις όπως αυτές των φοιτητών που μαζί με την κοινωνία μπορούν και πρέπει να ανατρέψουν κάθε κυβέρνηση και συγκυβέρνηση που δεν θα εξυπηρετεί τα συλλογικά και λαϊκά συμφέροντα. Τελικά εμείς είμαστε η πλειοψηφία και όχι αυτοί. Μπορούμε να τους ανατρέψουμε!
Υπαρχει εναλλακτικη…!
Μια τόσο δύσκολη κατάσταση δεν πρέπει να μας γεννά απαισιοδοξία. Η ιστορία έχει δείξει ότι με συλλογικούς αγώνες ανατρέπονται και οι χειρότερες συνθήκες! Το όπλο μας μέσα στις σχολές είναι οι Γενικές Συνελεύσεις, η βασική δημοκρατική δομή των φοιτητών/τριών, όπου οι φωνές όλων έχουν το ίδιο βάρος και συζητάμε και αποφασίζουμε συλλογικά για τα ζητήματα που μας απασχολούν, διεκδικώντας όσα μας ανήκουν. Σε αυτές, αλλά και στις καταλήψεις και στις κινητοποιήσεις που καλεί ο Σύλλογος, η συμμετοχή των φοιτητών –και των πρωτοετών- είναι απαραίτητη, καθώς η μαζικοποίηση των δράσεων είναι σημαντική στον αγώνα που έχουμε ξεκινήσει. Οι πάνω από 300 καταλήψεις σε όλη την Ελλάδα δείχνουν ότι το φοιτητικό κίνημα είναι ζωντανό και μπορεί να νικήσει και να αποσυρθεί ο νόμος μαζί με την κυβέρνηση και τις πολιτικές που καταστρέφουν το μέλλον μας!
Απαιτούμε την απόσυρση του νέο νόμου, την απεμπλοκή των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων από την αγορά και τη διασφάλιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου και των εργασιακών δικαιωμάτων. Τα αιτήματα αυτά όμως δε μπορούν να ικανοποιηθούν χωρίς την ήττα των εκφραστών των νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων, του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου, χωρίς να πέσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Η ΕΜΕΙΣ Η ΑΥΤΟΙ!!!
Τι είναι η αριστερή ενότητα:
ΑΡΙΣΤΕΡΑ : Τοποθετούμε το εμείς πάνω από το εγώ ,γιατί στα συλλογικά προβλήματα δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις και αγωνιζόμαστε μαζί με τον κόσμο της εργασίας , οραματιζόμενοι μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση. Επιδιώκουμε την όξυνση των κοινωνικών διεκδικήσεων, διαφωνούμε με κάθε λογική εφησυχασμού και μοιρολατρίας και επιλέγουμε ριζοσπαστικές μορφές δράσεις.
ΕΝΟΤΗΤΑ : Αντιλαμβανόμαστε ότι μόνο η κοινή δράση των δυνάμεων της Αριστεράς μπορεί να είναι αποτελεσματική και νικηφόρα. Φιλοδοξούμε να γίνει πιο πλατιά η ενότητα αυτή. Ενώνουμε τη φωνή μας και τη δράση μας με αλλά κοινωνικά κινήματα (γυναικείο, αντιρατσιστικό, οικολογικό). Εμπνεόμαστε από τους αγώνες του χθες για να οργανώσουμε τους αγώνες του αύριο.
Αριστερή Ενότητα Ιατρικής Αθηνών 