ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΑΥΡΙΟ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!-απεργία ΑΔΕΔΥ 22 Απριλίου

Έξω το ΔΝΤ από την Ελλάδα!

Να πάρουν πίσω τα μέτρα τους!

Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους!

Κείμενο-πρόταση για την αλλαγή της διαδικασίας της γενικής συνέλευσης του συλλόγου

Για μια διαδικασία πάνω απ’ όλα πολιτική…

«Θεωρία που δεν είναι συνδεδεμένη με την πρακτική καταντάει άνευ αντικειμένου, και πράξη δίχως θεωρία είναι μη ελεγχόμενη και ανώφελη.»

Η γενική συνέλευση του συλλόγου φοιτητών ιατρικής Αθήνας αποτελεί την κορυφαία πολιτική διαδικασία του συλλόγου. Είναι το όργανο αυτό όπου όλοι οι φοιτητές καλούνται να αποφασίζουν αμεσοδημοκρατικά για τα θέματα που τους αφορούν μετά από γόνιμο πολιτικό διάλογο. Σε μια τέτοια διαδικασία δεν αρμόζει τίποτα λιγότερο από την συμμετοχή όλων των φοιτητών, την έκφραση όλων των απόψεων και την ουσιαστική πολιτική κουβέντα.

Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η Γενική Συνέλευση  μπορεί να χαρακτηριστεί εν γένει αναποτελεσματικός ή ακόμη και προβληματικός. Κι αυτό γιατί δεν προσφέρει  την δυνατότητα συμμετοχής στους φοιτητές και κυρίως στους ανένταχτους, δεν λειτουργεί  εύρυθμα, δημοκρατικά και με διαφάνεια. Η ευθύνη βέβαια για την κατάσταση αυτή βαραίνει τον καθένα από μας αλλά κατά προτεραιότητα τις οργανωμένες δυνάμεις που δρουν στο Σύλλογο, και ιδιαίτερα τις δυνάμεις της ΔΑΠ, της Νέας Προοπτικής και της ΠΑΣΠ που αντιλαμβάνονται τις διαδικασίες του συλλόγου ως ευκαιρία για κομματικά πανηγυράκια με όρους εξέδρας γηπέδου στις γενικές συνελεύσεις, όποτε βέβαια επιλέξουν να μπούν σε αυτές.

Για να μετατραπεί η διαδικασία από πεδίο μάχης μεγαλοπαραγόντων παρατάξεων στο κύτταρο του φοιτητικού κινήματος είναι καθήκον όλων μας να την προστατέψουμε. Είναι αναγκαίο οι τοποθετήσεις τόσο των πολιτικών παρατάξεων και σχημάτων, όσο και των ανεντάχτων να είναι πάνω απ΄όλα πολιτικές και επί των θεμάτων της Γενικής Συνέλευσης. Ο ρόλος των πολιτικών δυνάμεων δεν είναι τα πάρτυ και οι εκδρομές και η Γενική Συνέλευση δεν αφορά τους «ειδικούς» στην πολιτική

Είναι ξεκάθαρο ότι μια αριστερή δύναμη δεν μπορεί παρά να στοχεύει στην αυτοοργάνωση των υποτελών εντός των διαδικασιών της άμεσης δημοκρατίας. Γιατί σημασία δεν έχει μόνο η αγωνιστική απόφαση, αλλά και η διαδικασία που ακολουθείται, η οποία δεν δημιουργεί σε καμία περίπτωση τις προϋποθέσεις για ουσιαστική συμμετοχή των φοιτητών στις γενικές συνελεύσεις, παρά μόνο με όρους απλού ψηφοφόρου-πελάτη. Σε αυτή την κατεύθυνση και με στόχο τον εκδημοκρατισμό της διαδικασίας και την εμπλοκή όσο το δυνατό περισσοτέρων φοιτητών σ’ αυτή Η ΑΡΕΝ προτείνει κάποιες αλλαγές που αφορούν:

α) στην σειρά των τοποθετήσεων των φοιτητικών παρατάξεων και σχημάτων.

Η παράταξη-σχήμα που καλεί την γενική συνέλευση τοποθετείται πρώτη θέτοντας και την θεματολογία της συνέλευσης, αφού δεν νοείται παρουσίαση θεμάτων που δεν εμπεριέχει την άποψη του ομιλητή. Οι υπόλοιπες παρατάξεις ή σχήματα τοποθετούνται με σειρά που ορίζεται από κλήρωση που κάνει το προεδρείο στην αρχή της διαδικασίας. Κατά την διάρκεια των τοποθετήσεων ανοίγει κατάλογος ομιλητών για ανένταχτους φοιτητές.

β) στις ερωτήσεις επί των τοποθετήσεων.

Μετά από κάθε τοποθέτηση ακολουθούν ερωτήσεις χωρίς αριθμητικό περιορισμό τόσο από τις παρατάξεις ή τα σχήματα (μία ερώτηση από την κάθε μία/ ένα) όσο και από ανένταχτους φοιτητές.

γ) στην τήρηση του χρόνου τοποθετήσεων, ερωτήσεων και απαντήσεων.

Οι χρονικοί περιορισμοί παραμένουν ως έχουν : 10 λεπτά όλες οι τοποθετήσεις (εκπροσώπων παρατάξεων/ σχημάτων και ανένταχτων), 2 λεπτά οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις. Η αυστηρότητα στη τήρηση των χρονικών περιορισμών θα βοηθήσει στη διεξαγωγή μιας πολιτικής κουβέντας με κατεύθυνση τα θέματα που ενδιαφέρουν τον σύλλογο.

Advertisement

Πλαίσιο για τη ΓΣ του ΣΦΙΑ 20/4/2010

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Μετά τα μέτρα, «στήριξη» από το ΔΝΤ…!

Η σημερινή κυβέρνηση προτίμησε προεκλογικά να κοροϊδέψει και να πει ψέματα στον λαό με υποσχέσεις και δήθεν παροχές, ωραία λόγια για πράσινη ανάπτυξη και δικαιοσύνη. Έχοντας κερδίσει τη συναίνεση του κόσμου, και με την κοινωνία αποπροσανατολισμένη και φοβισμένη από την προπαγάνδα Κυβέρνησης – ΜΜΕ, έρχεται το ΠΑΣΟΚ να εφαρμόσει την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη συνταγή εξόδου από την οικονομική και δημοσιονομική κρίση. Συνταγή που αποτελούσε διακαή πόθο της οικονομικής ελίτ για πολλά χρόνια. Την ίδια νέο φιλελεύθερη συνταγή που ήθελε να ακολουθήσει η ΝΔ, την ίδια συνταγή που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση και εξυπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο, τις ανάγκες των επιχειρήσεων και των τραπεζών. Το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας & Ανάπτυξης που κατέθεσε η Κυβέρνηση στην Ε.Ε. για την αντιμετώπιση δήθεν των προβλημάτων στην οικονομία υλοποιεί ακριβώς αυτή τη συνταγή (μείωση του εισοδήματος, πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο, μείωση συντάξεων, αύξηση ορίων ηλικίας).

Η κυβερνητική θητεία του ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε με τη λήψη μιας σειράς σκληρών, αντιλαϊκών μέτρων που περιλαμβάνουν μείωση κατά  30% στο δώρο του Πάσχα, στο επίδομα αδείας και στο δώρο των Χριστουγέννων, περικοπή 12% στα επιδόματα των Δημοσίων Υπαλλήλων, 7% στον μισθό των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ, πάγωμα των συντάξεων, αύξηση του κύριου συντελεστή ΦΠΑ από 19% σε 21% και περεταίρω αύξηση στον φόρο των καυσίμων.

Τα μέτρα αποδεικνύουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ δεν διαφέρει σε τίποτα από αυτή της ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ, προφασιζόμενο την πίεση της Ε.Ε., κατάφερε μέσα σε λιγότερο από τέσσερις μήνες διακυβέρνησης να περάσει τόσα πολλά αντεργατικά μέτρα και ντιρεκτίβες που άλλες δεδηλωμένα συντηρητικές και δεξιές κυβερνήσεις δεν θα τα κατάφερναν με τόση ευκολία και άνεση. Με όχημα τις επικλήσεις για εθνική ομοψυχία και ενότητα δημιουργείται ένα σκηνικό εθνικής και κοινωνικής συναίνεσης που έχει έναν και μοναδικό σκοπό: την κρίση να την πληρώσει ο κόσμος της δουλειάς. Το τι συμβαίνει είναι φανερό, οι τράπεζες συνεχίζουν να κερδοφορούν, οι εργοδότες βλέπουν τα όνειρα χρόνων να γίνονται πραγματικότητα, η εκμετάλλευση των εργαζομένων θα γίνει πιο σκληρή και τα κέρδη των επιχειρήσεων θα αυξηθούν… όλα καλά για το κεφάλαιο… Οι εργαζόμενοι από την άλλη, και θα πληρώσουν τώρα την κρίση και θα δουλεύουν με πολύ χειρότερους όρους για τα επόμενα 20 χρόνια. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων (κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, stage, part-time), τη σταδιακή κατάργηση του 8ώρου και τη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος έρχονται να πάρουν πίσω και τις στοιχειώδεις ακόμα κατακτήσεις του εργατικού κινήματος.

Τα κυβερνητικά μέτρα αποδείχθηκαν πολύ γρήγορα όχι μόνον κοινωνικά άδικα αλλά και αναποτελεσματικά. Δεν κατάφεραν να «εξευμενίσουν τις αγορές και να εξασφαλίσουν τις δανειακές ανάγκες της χώρας» και δημιούργησαν ένα εκρηκτικό μίγμα οικονομικής ύφεσης, υψηλού πληθωρισμού, συρρίκνωσης των εισοδημάτων, αύξησης της ανεργίας, κερδοσκοπικών πιέσεων και τραπεζικής τοκογλυφίας. Πρόκειται για την πλήρη χρεοκοπία της πολιτικής και των χειρισμών της ελληνικής κυβέρνησης, που οδηγεί χωρίς την παραμικρή αντίσταση τη χώρα στο «ναρκοπέδιο» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).  Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα της Ευρωζώνης, στην οποία εισβάλλει το ΔΝΤ. Ιστορικά, όλες οι χώρες που «κατέφυγαν» σε αυτό οδηγήθηκαν σε κατάρρευση. Τα παραδείγματα πολλά, με πιο χαρακτηριστικό αυτό της Αργεντινής που τελικά χρεοκόπησε.

To ΔΝΤ, το οποίο θα εγκατασταθεί επισήμως μέσα στα υπουργεία, ήρθε να αναλάβει την ουσιαστική διακυβέρνηση, εκποιώντας το σύνολο του εθνικού πλούτου και πιέζοντας για την εφαρμογή νέων μέτρων, μεταξύ αυτών τον περιορισμό του πλεονάζοντος προσωπικού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, νέα αύξηση του ανώτατου συντελεστή ΦΠΑ από το 21% στο 25%, μείωση του αφορολόγητου κατά τη φορολόγηση των ακινήτων και ο υπολογισμός του φόρου με βάση τις εμπορικές και όχι τις αντικειμενικές τιμές, πάγωμα των μισθολογικών αυξήσεων και κατά τη διετία 2011-2012,  χορήγηση συντάξεων με βάση τις συνολικές αποδοχές του εργαζομένου σε ολόκληρο τον εργασιακό του βίο και όχι με βάση τις αποδοχές της τελευταίας πενταετίας, επανεξέταση της χορήγησης του Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΑΣ) αλλά και κατάργηση των επικουρικών συντάξεων, περικοπές μισθών και στον ιδιωτικό τομέα, κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, απελευθέρωση των απολύσεων καθώς και μηδενικές προσλήψεις ακόμη και σε ευαίσθητους τομείς, όπως η Υγεία και η Παιδεία.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση στην οποία οδηγείται η κοινωνία είναι αναγκαία η αντεπίθεση της νεολαίας και των εργαζομένων. Να μην υπάρξει καμία συναίνεση της ελληνικής κοινωνίας στην κυβέρνηση, τις επιταγές της ΕΕ, του ΔΝΤ και σ’ αυτούς που μας ετοιμάζουν ένα μέλλον χωρίς προοπτική.

Τις μέρες που ψηφίστηκε το φορολογικό νομοσχέδιο φάνηκε πως υπάρχει ελπίδα. Φάνηκε πως οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν παραμένουν τρομαγμένοι τηλεθεατές άβουλοι μπροστά στη ληστεία των μισθών και της ζωής τους. Οι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι και νέες, μετανάστες, άνεργοι και συνταξιούχοι που διαδήλωσαν στο κέντρο της Αθήνας έδειξαν πως η κοινωνία δεν συμφωνεί με τα μέτρα του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι διατεθειμένη  για ακόμα μια φορά να πληρώσει για τα κέρδη των τραπεζών και των επιχειρήσεων. Έδειξαν πως η υποτιθέμενη συναίνεση προς την Κυβέρνηση είναι κούφια λόγια που γρήγορα θα ανατραπούν στον δρόμο όταν όλο και περισσότεροι πουν ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΠΙΑ. Άλλος δρόμος υπάρχει, τα μέτρα της κυβέρνησης δεν είναι μονόδρομος, είναι ο δρόμος του νεοφιλελευθερισμού. Υπάρχει και ο δρόμος της κοινωνίας, ο δρόμος που θα βγάλει την χώρα από την κρίση που την έχουν βυθίσει με τους εργαζόμενους, με τους ανθρώπους της όρθιους και όχι ταπεινωμένους.

Την Πέμπτη 22 Απριλίου να είμαστε όλοι και όλες στην Πανελλαδική Απεργία και Πορεία στο κέντρο της Αθήνας, να βάλουμε τις ανάγκες και τα όνειρα μας πάνω από τους αριθμούς και τα κέρδη τους.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ  ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΕΙΡΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Την Παρασκευή 9/4 το Συμβούλιο της Επικρατείας ήρθε να ρίξει το τελειωτικό χτύπημα στους φοιτητές και μελλοντικούς εργαζόμενους κρίνοντας συνταγματικό το Προεδρικό Διάταγμα(που συνυπογράφουν και η Α. Διαμαντοπούλου και ο Γ. Παπανδρέου ) που ενσωματώνει την κοινοτική οδηγία 36/05. Με αυτόν τον τρόπο ολοκληρώνεται το έργο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που στόχο είχε την ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης. Αφού με το παραπάνω διάταγμα αναγνωρίζονται τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των κολλεγίων και κέντρων ελευθέρων σπουδών (προφανώς ιδιωτικών συμφερόντων) που λειτουργούν ως παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων στην χώρα μας. Τα παραπάνω ιδρύματα δεν αποτελούν τίποτα άλλο από εμπόριο ελπίδας για όσους δεν κατάφεραν να επιτύχουν στις πανελλαδικές εξετάσεις. Στην πράξη τα Κ.Ε.Σ. παρέχουν, με το αζημίωτο, πτυχία πολύ περιορισμένου γνωστικού αντικειμένου, παράγοντας αντίστοιχα υπερεξειδικευμένους εργαζομένους έκθετους στις διαθέσεις της αγοράς εργασίας.

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι μια τυχόν εξίσωση των Κ.Ε.Σ. με τα δημόσια ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας θα σημαίνει μια εξίσωση προς τα κάτω, τόσο σε ό,τι αφορά την ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης, αλλά κυρίως σε ό,τι αφορά τα μελλοντικά μας εργασιακά δικαιώματα. Η αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων κολλεγίων τριετούς φοίτησης έρχεται να δημιουργήσει απόφοιτους δύο ταχυτήτων κατακερματίζοντας τις συλλογικές εργασιακές διεκδικήσεις τους. Γνωρίζουμε ότι κανένας δεν αναγκάζει την κυβέρνηση να αφήνει τα ΚΕΣ να λειτουργούν. Μπορεί να τους στερήσει τις άδειες λειτουργίας και αυτό δεν αντιβαίνει σε κανένα δίκαιο. Άλλωστε ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αυτή που έδωσε άδεια λειτουργίας στα  ΚΕΣ αλλά και αυτή που θέσπισε το εκπαιδευτικό σύστημα που άφηνε χιλιάδες νέους εκτός ΑΕΙ ή ΤΕΙ.

Για να διευρυνθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου η κυβέρνηση συνεχίζει να ακολουθεί τις ίδιες καταστροφικές νεοφιλελεύθερες επιλογές που οδήγησαν στην κρίση εμπορευματοποιώντας σταδιακά όλα τα δημόσια αγαθά (παιδεία, υγεία, ασφάλιση) και στερώντας από εμάς αυτονόητα δικαιώματα. Η αναγνώριση της οδηγίας για τα ΚΕΣ είναι αυτή που προλειαίνει το έδαφος και για τη μελλοντική συνταγματική νομιμοποίηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης.

Η εμπορευματοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης θα καταστήσει την παιδεία ένα ακόμη καταναλωτικό προϊόν που η διακύμανση της ποιότητάς του θα υπακούει στους νόμους της ελεύθερης αγοράς και όχι στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.

Απαιτούμε την άμεση κατάργηση των αδειών λειτουργίας των κολεγίων και των κέντρων ελευθέρων σπουδών με νομοθετική ρύθμιση. Η λειτουργία τους παραβιάζει το Σύνταγμα, ακυρώνει το τετραετές ή πενταετές των βασικών σπουδών και των πτυχίων, θρυμματίζει τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων μας, υποβαθμίζει και αποδιαρθρώνει τον ενιαίο εθνικό χώρο ανώτατης εκπαίδευσης.

Η παραπάνω εξέλιξη σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ξεκομμένη από την οικονομική κρίση και αναμφίβολα αποτελεί εξειδίκευσή της στο χώρο της εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα ,η νομιμοποίηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων ήρθε σε μια συγκυρία όπου πλήττονται οι εργαζόμενοι. Με την διάταξη αυτή όμως στοχοποιούνται και οι μελλοντικοί εργαζόμενοι, δηλαδή οι απόφοιτοι των δημοσίων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Επιπλέον παρατηρείται και μια πλήρης αναλογία στο μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα των διατάξεων σε εκπαιδευτικά-εργασιακά. Όπως τα οικονομικά μέτρα ήρθαν για να μείνουν, έτσι και η υποβάθμιση της εκπαίδευσης θα παγιωθεί, φανερώνοντας τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης.

ΝΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ, ΟΧΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

Όξυνση της Καταστολής: Όπως έχουμε διαπιστώσει πολλές φορές το τελευταίο διάστημα, η Κυβέρνηση και ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη ξέρουν να απαντούν στους εργαζόμενους και την νεολαία που διαδηλώνουν και κινητοποιούνται με καταστολή και μόνο. Η ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους το τελευταίο διάστημα, δεν είναι κάτι καινούργιο, είναι πάγια τακτική του αστικού μπλοκ εξουσίας και δρομολογούταν απ’ το ΠΑΣΟΚ και παλαιότερα  με τους τρομονόμους και τις κάμερες. Με την αλλαγή της κυβέρνησης και του νέου υπουργού για τη Δημόσια τάξη «ακολουθείται η πεπατημένη» δηλαδή μια πολιτική εξίσου αντιδραστική, δήθεν για την προστασία της περιουσίας των πολιτών, αλλά στην ουσία για την πιο αποτελεσματική καταστολή και τρομοκράτηση των ανθρώπων που αγωνίζονται. Μπροστά στον φόβο τους για τη δυναμική του κινήματος νεολαίας και εργαζομένων, απαντούν με περισσότερη καταστολή με σκληρότερο χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Ζωντανή απόδειξη αυτού αποτελεί ο ακόμα φυλακισμένος Μάριος Ζέρβας. Προφυλακίστηκε άδικα μετά την πορεία της 11^ης Μάη και παρά το νόμο ενώ οι μάρτυρες διαβεβαίωναν για την αθωότητα του απέναντι στις κατηγορίες που αντιμετώπιζε.

Για τις τελευταίες εξελίξεις αναφορικά με το άσυλο: Εν μέσω εξεταστικής σε μία περίοδο που εγείρει ερωτηματικά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την αγαστή σύμπνοια της ΝΔ και του ΛΑΟΣ επιλέγει να επαναφέρει με επιτακτικό τρόπο το θέμα του ακαδημαϊκού ασύλου. Πιο συγκεκριμένα υπήρξε είσοδος ομάδων της αστυνομίας στον χώρο της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου, με αφορμή σύμφωνα με τις πρυτανικές αρχές βανδαλισμών που έλαβαν χώρα 3 συνεχόμενες ημέρες στην σχολή Χημικών Μηχανικών , αλλά και στο ΑΠΘ με την παρανοϊκή αφορμή ότι μετά την απεργία της 24^ης Φεβρουαρίου οι διαδηλωτές επιχείρησαν να μπουν στον χώρο του ΑΠΘ σπάζοντας μία μπάρα! Χωρίς να σημαίνει ότι τα 2 περιστατικά ταυτίζονται μπορεί κανείς να εκτιμήσει πως οι προθέσεις της κυβέρνησης αναφορικά με το άσυλο είναι εκμεταλλευόμενη την παραμικρή αφορμή να επιτρέπει παρανόμως την εισβολή των «πραιτόρων» στους πανεπιστημιακούς χώρους.

Για να εντάξουμε τα εν λόγω περιστατικά στην πολιτική συγκυρία δεν μπορούμε παρά να ερμηνεύσουμε αυτά τα γεγονότα ως προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η εισβολή της αστυνομίας στα πανεπιστήμια , ειδικά στην πανεπιστημιακή κοινότητα, ώστε σε περιπτώσεις που υπάρχουν έντονες κοινωνικές αντιδράσεις στα μέτρα της κυβέρνησης και της Ε.Ε. να μπορεί εύκολα εκμεταλλευόμενη την παραμικρή αφορμή να καταστέλλει τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων και της  νεολαίας.

Παρόλα αυτά εκτίμησή μας είναι ότι όταν υπάρχουν περιπτώσεις όπου η πανεπιστημιακή κοινότητα είναι σε δύσκολη θέση απέναντι στην κοινωνία (πχ σε περιπτώσεις κλοπών ή βανδαλισμών, όσο «ύποπτες» και αν είναι αυτές οι ενέργειες) οφείλει να υπερασπιστεί το άσυλο απέναντι τόσο στο κράτος όσο και ομάδων που το επιβουλεύονται. Αυτό βεβαίως σημαίνει ότι πρέπει η πανεπιστημιακή κοινότητα να αρνηθεί κατηγορηματικά να εφαρμόσει τον υφιστάμενο νόμο για το άσυλο που προβλέπει χωροταξικό του περιορισμό και μονομερή λήψη των αποφάσεων από το πρυτανικό συμβούλιο. Για να διασφαλιστεί η δημοκρατικότητα στην υπεράσπιση του ασύλου πρέπει το φοιτητικό κίνημα και οι σύλλογοι να αποκτήσουν ενεργότερο ρόλο και σε συνεργασία με την υπόλοιπη πανεπιστημιακή κοινότητα να διασφαλίσουν την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών απέναντι στη λογική της παράδοσης της διαχείρισης του ασύλου στις δυνάμεις της καταστολής.

Η ΥΓΕΙΑ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΔΡΑΝΕΙ

Η κατάσταση στο χώρο της υγείας παραμένει η ίδια. Τα νοσοκομεία παραμένουν υποστελεχωμένα, οι γιατροί δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια, η λίστα αναμονής για ειδικότητα διογκώνεται όσο δεν γίνονται προσλήψεις, η παραοικονομία και η διαφθορά ανθούν και οι ασθενείς πληρώνουν τη χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η κερδοφορία του ιδιωτικού κεφαλαίου, με ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας (η οποία αυτή την στιγμή αποτελεί το 60%  στο χώρο της υγείας) και περαιτέρω υποβάθμιση του δημόσιου τομέα με πολιτικές υποχρηματοδότησης. Και σαν να μην έφταναν αυτά, ο πρωθυπουργός ζητάει την περικοπή 1,4 δις ευρώ από τις δαπάνες για το ΕΣΥ και η υπουργός οικονομικών αποσύρει από το κατατιθέμενο νομοσχέδιο τη διάταξη για το καθεστώς των φαρμάκων.

Οι νοσοκομειακοί γιατροί έδωσαν την κρίσιμη αυτή περίοδο που κυριαρχεί η «δημοσιονομική τρομοκρατία» και η «κοινωνική μοιρολατρία», ένα συντονισμένο και δυναμικό αγώνα για το παρόν και το μέλλον της δημόσιας περίθαλψης. Με την καθολική συμμετοχή των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας όλης της χώρας στις επισχέσεις εργασίας, με την ανάδειξη των γενικότερων προβλημάτων του ΕΣΥ και την ευνοϊκή στάση της κοινής γνώμης απέναντι στο κεντρικό πολιτικό αίτημα  «να μην πληρώσει την κρίση η δημόσια περίθαλψη», αναγκάστηκε η κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας να δεσμευτούν ότι θα καταβληθούν στο σύνολο τους τα δεδουλευμένα για τις εφημερίες Ιανουαρίου –Φεβρουαρίου. Η έγκριση συμπληρωματικού κονδυλίου 11 εκατ. ευρώ συνιστά μια μικρή κυβερνητική υποχώρηση από την σκληρή γραμμή που προβλέπει το Πρόγραμμα Σταθερότητας και η οποία οδηγούσε σε σοβαρές περικοπές εφημεριών που είχαν ήδη πραγματοποιηθεί. Η έκβαση αυτής της μάχης αποκτά ευρύτερη πολιτική σημασία, αφού αποδεικνύει τη δυνατότητα των συλλογικών αγώνων να προκαλούν διαφοροποιήσεις και «ρωγμές» στην εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης .

Η γενικότερη κατάσταση του ΕΣΥ με τις τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές, εξοπλισμό και ανθρώπινο δυναμικό, είναι απογοητευτική τόσο για τους γιατρούς και τους υπόλοιπους εργαζόμενους στα νοσοκομεία, όσο κυρίως για τους πολίτες που δεν έχουν άλλη επιλογή, λόγω της κρίσης, από τις δημόσιες υπηρεσίες περίθαλψης. Οι ανεπάρκειες και οι δυσλειτουργίες στους αξονικούς τομογράφους των δημόσιων νοσοκομείων που αποκάλυψε η «υπουργική ταλαιπωρία», είναι η «κορυφή του παγόβουνου» της απαξίωσης και συστηματικής κατεδάφισης του δημόσιου συστήματος υγείας και της συνακόλουθης καθημερινής και συστηματικής ταλαιπωρίας των ανώνυμων πολιτών της χώρας.

Ως φοιτητές της Ιατρικής σχολής θα πρέπει να βρεθούμε στο πλευρό των γιατρών που αγωνίζονται διεκδικώντας τα αυτονόητα. Όλοι οι εργαζόμενοι στο χώρο της Δημόσιας Υγείας αντιλαμβάνονται τη μετωπική αντιπαράθεση και ρήξη με την κυβερνητική πολιτική στην Υγεία. Οι νοσοκομειακοί γιατροί διεκδικώντας ασφαλή προγράμματα εφημέρευσης και καταβολή όλων των δεδουλευμένων ανακοίνωσαν νέο γύρο κινητοποιήσεων με απεργία στις 21 και 22 Απρίλη, συνέχιση των επισχέσεων εργασίας και κατάθεση μηνύσεων σε βάρος όσων προσπαθούν να καταργήσουν τα ασφαλή προγράμματα εφημέρευσης θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των πολιτών. Από 1η Μαΐου, μάλιστα, θα προχωρήσουν σε επίσχεση εργασίας από όλα τα τακτικά τους καθήκοντα και δε δεσμεύονται για την κάλυψη των εφημεριών.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Να παρθούν πίσω τα σκληρά οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ
• Κατάργηση του προγράμματος σταθερότητας και ανάπτυξης
• Έξω το ΔΝΤ από τη χώρα
• Καμία περιστολή του Πανεπιστημιακού Ασύλου
• Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία τουλάχιστον στο 5% του  ΑΕΠ
• Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία για τα ΚΕΣ. Να καταργηθούν και να ληφθεί μέριμνα για τους αποφοίτους. Να πάρουν πίσω τις άδειες που δόθηκαν.
• Να μην εφαρμοστεί το προεδρικό διάταγμα για τα συγγράμματα
• Παροχή όλων των απαιτούμενων συγγραμμάτων και βελτίωσή τους, ύπαρξη και αναβάθμιση πανεπιστημιακών τυπογραφείων
• Να αποσυρθεί άμεσα ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός. Καμία συγκρότηση 4ετών επιχειρηματικών προγραμμάτων.
• Να μην εφαρμοστεί και να καταργηθεί ο νέος Νόμος Πλαίσιο
• Όχι στην επιχειρούμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 – Όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια
• Να καταργηθεί ο νέος νόμος για την έρευνα, να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά
• Κατάργηση των νόμων για Αξιολόγηση, ΔΟΑΤΑΠ, ΙΔΒΕ
• Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης
• Ελεύθερη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση
• Δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές για τους φοιτητές
• Διανομή παλιών θεμάτων και λύσεων από τη Γραμματεία
• Όχι στα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα που πλήττουν τους νέους εργαζόμενους
• Όχι στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, κατάργηση του νόμου Πετραλιά, να επιστραφούν στα ταμεία τα οφειλόμενα από κράτος και εργοδοσία
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αξιοπρεπείς απολαβές και ασφάλιση – Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας
• Να σταματήσει η εκποίηση του δημόσιου πλούτου
• Μείωση του ωραρίου εργασίας των ειδικευόμενων στις 48ώρες τη βδομάδα, με κατεύθυνση περαιτέρω μείωσης του σε 35 ώρες τη βδομάδα , με 1 εφημερία το μήνα.
• Άμεση αποσυμφόρηση της λίστας αναμονής, με προσλήψεις σε Αθήνα και περιφέρεια για να καλυφθούν  οι τεράστιες ελλείψεις προσωπικού.
• Καμιά θέση για ειδικότητα σε νοσοκομεία που λειτουργούν ως Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου
• Κατάργηση των απογευματινών ιατρείων. Ολοήμερη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με προσλήψεις προσωπικού.
• Κατάρτιση προγραμμάτων ασφαλούς εφημέρευσης
• Δημόσια, δωρεάν, έγκαιρη, υψηλής ποιότητας, ισότιμη περίθαλψη για όλους, ανασφάλιστους, άνεργους, μετανάστες.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:

• Διήμερη κατάληψη της Σχολής Τετάρτη 21 και Πέμπτη 22/04
• Παράσταση Διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Υγείας την Τετάρτη 21/4
• Συμμετοχή στην πορεία την Πέμπτη 22/04
• Επόμενη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου την Τρίτη 27 Απριλίου