Την ώρα που οι μάσκες της Κυβέρνησης πέφτουν…εμείς απαντάμε «ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ»

Τέσσερεις μήνες πέρασαν από τότε που το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου ανέλαβαν την διακυβέρνηση της χώρας. «Αξιοκρατία, διαφάνεια, κοινωνική δικαιοσύνη» ήταν οι προεκλογικές δεσμεύσεις τους, φτώχεια, ανεργία, λιτότητα, χρέη, φόροι η καθημερινότητα που ζούμε.

Στα σκουπίδια πέταξε το ΠΑΣΟΚ όλες τις προεκλογικές του υποσχέσεις και από νωρίς έδειξε ποιών τα συμφέροντα θα υπηρετήσει ακόμα μία φορά, εφαρμόζοντας κατα γράμμα τις εντολές της ΕΕ μέσω του Συμφώνου Σταθερότητας. Με το καλημέρα έχουμε μείωση μισθών (-10% σε όλα τα επιδόματα), μείωση συντάξεων, απολύσεις (25.000 σε stage, 12% επίσημη ανεργία), αλλαγή του ασφαλιστικού (αύξηση όλων των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης προς τα πάνω) και φοροεπιδρομή (τσιγάρα, ποτά, καύσιμα).

Ένα μόνο παράδειγμα δείχνει ποιοι κερδίζουν από το χρέος και τα αυξημένα επιτόκια δανεισμού του ελληνικού κράτους. Οι τράπεζες δανείζονται με επιτόκιο 1% από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και κατόπιν δανείζουν το κράτος με επιτόκιο 6 και 7 %. Αυτό επιβάλει το Σύμφωνο Σταθερότητας που στήθηκε για να διασφαλίζει τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου. Βέβαια οι τράπεζες που μέσα στην κρίση παρουσίασαν κέρδη 200% φορολογούνται με 15% ενώ ο μισθωτός των 900 ευρώ με 25%. Έτσι φαίνεται εννοεί ο κ. Παπανδρέου την αναλογική φορολόγηση που έταζε προεκλογικά.

Το Σύμφωνο Σταθερότητας και το ελληνικής έμπνευσης Πρόγραμμα Σταθερότητας χτυπάει τον κάθε φοιτητή. Χτυπάει το εισόδημα της οικογένειας του και άρα δυσχεραίνει τους όρους διαβίωσης μας. Επιβάλλει περικοπές κοινωνικών δαπανών για να μειωθεί το έλλειμμα (12% με δικά τους στοιχεία) άρα επιβάλλει ακόμα περισσότερη υποχρηματοδότηση στην δημόσια παιδεία. Εμπεδώνει την όλο και μεγαλύτερη «ευελιξία» και «κινητικότητα» στους αυριανούς εργαζόμενους. (1 στους 6 βρίσκει δουλειά σχετική με αυτό που σπούδασε, 1 στους 4 νέους είναι άνεργος).

Απέναντι σε αυτήν την ζοφερή κατάσταση στην οποία βουλιάζουν όλο και περισσότερο κόσμο είναι αναγκαία η αντεπίθεση της νεολαίας και των εργαζομένων.  Να μην υπάρξει καμία συναίνεση και καμία πίστωση χρόνου απο μερίας των θιγόμενων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας στη κυβέρνηση και σ’ αυτούς που τους ετοιμάζουν ένα δυσβάσταχτο μέλλον.

Η απαράδεκτη στάση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ που λειτουργούσε όλο το προηγούμενο διάστημα σαν εκπρόσωπος τύπου του πρωθυπουργού αλλά και της ΑΔΕΔΥ είναι σίγουρα πολύ πίσω από τις ανάγκες του εργαζόμενου κόσμου ο οποίος όμως θα πρέπει να παλέψει για την ανατροπή αυτής της κατάστασης και των συσχετισμών στο εσωτερικό των συνδικαλιστικών ομοσπονδίων. Όμως και οι κομματικές παρελάσεις τύπου ΠΑΜΕ (χωρίς πολύ κόσμο μάλιστα) που δεν πίεζε ούτε στο ελάχιστο την ΓΣΕΕ να προκηρύξει απεργία στις 10 Φλεβάρη για να μπορεί μετά να καταγγέλλει ανενόχλητο δεν βάζουν κανένα ουσιαστικό εμπόδιο στο ξεδίπλωμα της νεοφιλελεύθερης επίθεσης.

Μόνη λύση είναι ο μαζικός, ενωτικός, ανυποχώρητος αγώνας των εργαζόμενων και της νεολαίας. Το φοιτητικό κίνημα είναι κομμάτι του λαϊκού κινήματος και έχει βρεθεί στην προμετωπίδα του πολλές φορές στο παρελθόν. Αν τους φόβισε το κίνημα του 06-07 ενάντια στην διάλυση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, και ο νεολαιίστικος ξεσηκωμός τον Δεκέμβρη του 08 αυτό που τρέμουν είναι ένας «εργατικός» Δεκέμβρης σήμερα.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ  ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΡΟΚΗΡΥΧΘΕΙ ΤΗΝ  ΤΕΤΑΡΤΗ 24/2

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 24/2 ΣΤΙΣ 11:00 ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Advertisement

Δελτίο τύπου του Σ.Φ.Ι.Α.

Σύλλογος Φοιτητών Ιατρικής Αθήνας «Γρ. Λαμπράκης»

Απόφαση Διοικητικού Συμβουλίου

08/02/2010

Τα δημοσιεύματα στην εφημερίδα «Καθημερινή» σχετικά με το ζήτημα της εξέτασης της Στατιστικής, αλλά και η δημοσιοποίηση κειμένου από Πρωτοβουλία Μελών ΔΕΠ της Ιατρικής με το οποίο ζητείται η μείωση του χρόνου των εξεταστικών, αλλά γίνεται ταυτόχρονα επίθεση και στο άσυλο και σε μέσα πάλης των φοιτητών, όπως η κατάληψη, χρήζουν άμεσης απάντησης. Για αυτό το σκοπό προτείνουμε τη δημοσιοποίηση του παρακάτω κειμένου στον τύπο, ηλεκτρονικό ή μη.

ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ

Τα τελευταία γεγονότα στη σχολή μας σε σχέση με την εξέταση του μαθήματος της Στατιστικής , η μονόπλευρη και ασαφής δημοσίευση τους στον τύπο καθώς και μια πρωτοβουλία μελών ΔΕΠ της Ιατρικής σχετικά με την εξεταστική περίοδο, οδηγούν το Σύλλογο Φοιτητών Ιατρικής Αθήνας σε αυτήν την ανακοίνωση που  τοποθετεί τα γεγονότα στη πραγματική τους διάσταση εκφράζοντας την άποψη των φοιτητών.

Η αφορμή για όλη την κουβέντα δόθηκε όταν οι καθηγήτριες της Στατιστικής αποφάσισαν να ορίσουν διαφορετική ημερομηνία εξέτασης του μαθήματος από εκείνη που είχε ψηφίσει το 1^ο έτος με συνέλευση. Οι φοιτητές αγνοώντας αυτή την «πρωτοβουλία» των καθηγητριών ξεκίνησαν να δηλώνουν συμμετοχή για την  εξέταση, μέχρι που αντελήφθησαν την αυθαίρετη αλλαγή στην ημερομηνία των δηλώσεων. Η αντίδραση τους ήταν άμεση. Με μια σειρά  από παραστάσεις διαμαρτυρίας συνάντησαν δυο φορές τις καθηγήτριες και προσπάθησαν να τις πείσουν να αποδεχτούν την απόφαση του πρώτου έτους, που πάρθηκε από την πλειοψηφία των φοιτητών. Οι δυο καθηγήτριες όμως ήταν αδιάλλακτες και επέμεναν ότι πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος, ο οποίος ορίζει εξεταστική περίοδο μέχρι τρεις εβδομάδες, ενώ η ημερομηνία που είχε δοθεί από τους φοιτητές ήταν μετά από αυτό το χρονικό πλαίσιο. Έτσι φτάσαμε σε απόφαση του συλλόγου αλλά και της συνέλευσης του 1^ου έτους για κατάληψη του κτιρίου της Στατιστικής, ώστε να δοθεί το μάθημα την ημερομηνία που είχαν ορίσει οι φοιτητές.

Παράλληλα με αυτά, δημιουργήθηκε μία πρωτοβουλία μελών ΔΕΠ της Ιατρικής, η οποία ζητάει, επίσης, τον περιορισμό της εξεταστικής σε τρεις εβδομάδες, με πρόσχημα ότι με το υπάρχον σύστημα επιλογής των ημερομηνιών εξεταστικής από τους φοιτητές  παρακωλύεται η εκπαιδευτική διαδικασία και υποβαθμίζεται η ποιότητα της εκπαίδευσης στην Ιατρική. Η άποψη αυτή είναι τουλάχιστον υπεραπλουστευτική, αφού το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ελληνικού Πανεπιστημίου παραμένει η υποχρηματοδότηση του και αυτό δεν αλλάζει με τον όποιο περιορισμό των εξεταστικών. Τα «άδεια αμφιθέατρα» στα οποία αναφέρονται οι συγκεκριμένοι καθηγητές δεν θα γεμίσουν, αν η εξεταστική συρρικνωθεί. Αυτό θα γίνει μόνο όταν τα μαθήματα αποκτήσουν ενδιαφέρον και πάψουν να είναι μια καθ’ έδρας διάλεξη, λόγω απουσίας πόρων για ο,τιδήποτε διαφορετικό.

Όλα τα παραπάνω, βέβαια, δημοσιεύτηκαν εντελώς προπαγανδιστικά  στον τύπο, στην εφημερίδα «Καθημερινή»,παρουσιάζοντας μια δήθεν «ομηρία» των καθηγητριών από τους φοιτητές, δράση «φοιτητοπατέρων» στη σχολή και καταλήγοντας πως «για όλα αυτά φταίει το άσυλο». Όλα αυτά εκτός από το ότι προσβάλουν τον φοιτητικό μας σύλλογο, έχουν και πολλές άλλες προεκτάσεις που ρίχνουν λάδι στη φωτιά της αντιπαράθεσης μεταξύ φοιτητικού κινήματος και υπουργείου Παιδείας.

Κατ’ αρχάς, ο νόμος που επικαλούνται οι καθηγήτριες είναι ο γνωστός νόμος πλαίσιο, ο οποίος όπως και σε πολλές άλλες σχόλες της Ελλάδας δεν εφαρμόζεται ούτε στην Ιατρική σχολή. Η μη εφαρμογή του βέβαια δεν έχει σχέση ούτε με φοιτητοπατέρες ούτε με εθιμικό δίκαιο αλλά είναι ψηφισμένη απόφαση του Συλλόγου και του Τμήματος των καθηγητών. Οι φοιτητές από όλες τις σχολές έχουν αγωνιστεί τα τελευταία χρόνια για να απονομιμοποιηθεί ο νόμος αυτός στα μάτια της κοινωνίας, ένας νόμος που εκτός των άλλων περιλαμβάνει την περικοπή των συγγραμμάτων που δικαιούνται οι φοιτητές, τους manager που θα ορίζουν την οικονομική ζωή του Πανεπιστημίου με τα τετραετή αναπτυξιακά πλάνα και γενικότερα μετατρέπει το Πανεπιστήμιο σε επιχείρηση. Από την πλευρά τους οι καθηγητές έχουν δεσμευτεί επανειλημμένα για τη μη εφαρμογή του στην Ιατρική, οπότε οι συγκεκριμένοι καθηγητές αποτελούν μειοψηφία και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν το σύνολο των καθηγητών.

Επιπλέον, μέσα από την «δημοσιογραφική» κάλυψη των γεγονότων αυτών, ένα περιστατικό καθηγητικής αυθαιρεσίας και απόλυτης απαξίωσης των συλλογικών αποφάσεων παρουσιάστηκε από μέρος των ΜΜΕ ως την απόδειξη της κατάχρησης του ασύλου από τους ίδιους τους φοιτητές. Φαίνεται ότι μετά την επιστολή της Υπουργού Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου στους πρυτάνεις, με την οποία ζητείται ον καθορισμός των χώρων ασύλου στα Πανεπιστήμια, ξεκινάει μια νέα συντονισμένη επίθεση στο άσυλο και από τον τύπο.

Οι φοιτητές είναι εδώ για να αντισταθούν και να απαντήσουν σε κάθε τέτοια επίθεση στα δικαιώματα τους, είτε προέρχεται από την καθηγήτρια της σχολής, είτε από την υπουργό της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Η επιστολή της κας Διαμαντοπούλου στους πρυτάνεις, με την οποία τους συμβουλεύει να προχωρήσουν στην άμεση εφαρμογή των διατάξεων του νόμου σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τους αγώνες που έχουν μπροστά τους οι φοιτητές.

ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Π.Κ.Σ

Στατιστικής…συνέχεια!!!

Μιας δήλωσης μύρια έπονται…

Με έκπληξη διαβάσαμε στην εφημερίδα Καθημερινή δυο άρθρα, με τίτλους “Κράτησαν «ομήρους» δύο καθηγήτριες” και “Εθιμικό δίκαιο και νόμος συγκρούονται στην Ιατρική Αθηνών”. Τα άρθρα αυτά περιέχουν ψέματα, ανακρίβειες και συκοφαντίες εις βάρος των φοιτητών της Ιατρικής Σχολής Αθηνών. Καταπατώντας κάθε έννοια δημοσιογραφικής δεοντολογίας, χωρίς καν να ακούσει την άλλη άποψη (των φοιτητών),ο δημοσιογράφος αναπαρήγαγε τις κατηγορίες των κ.Τζώνου και κ.Κατσουγιάννη, παρουσιάζοντάς τις ως θύματα των “φοιτητοπατέρων”. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι “Φοιτητές της Ιατρικής Σχολής Αθηνών κράτησαν «ομήρους» (!!!) τους δύο καθηγήτριες”, “κλειδωμένες στα γραφεία τους” και άλλες τέτοιες ανακρίβειες, ενώ στην πραγματικότητα οι φοιτητές πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας για να πιέσουν ώστε να γίνει δεκτό το δίκαιο αίτημά τους για εξέταση του μαθήματος την ημερομηνία που είχε οριστεί από τη συνέλευση του πρώτου έτους. Ύστερα από μια τρίωρη συζήτηση όπου οι εν λόγω κυρίες δεν κατέβαλαν καμία προσπάθεια συνεννόησης, και μάλιστα απείλησαν ότι θα χαθεί η εξεταστική, αποχώρησαν οικειοθελώς, σε κλίμα ηρεμίας!

Γίνεται λόγος για “φοιτητοπατέρες” και “παρατάξεις”, ενώ στην πραγματικότητα οι φοιτητές έδρασαν αυτόνομα, αποφασίζοντας μέσω της Συνέλευσης του πρώτου έτους και του ΔΣ του Συλλόγου! Οι ανακρίβειες στο άρθρο είναι τόσο πολλές (ημερομηνίες κ.ά.) που δεν αξίζουν καν να σχολιασθούν. Το συγκεκριμένο άρθρο αποτελεί προπαγανδιστικό κείμενο και θεωρούμε ότι η επίθεση αυτή, τη συγκεκριμένη στιγμή, δεν είναι τυχαία, αλλά εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο επίθεσης στα κεκτημένα δικαιώματα των φοιτητών αλλά και στο άσυλο. Κυριότερα, ο “νόμος” που επικαλείται ο αρθρογράφος είναι ο γνωστός νόμος-πλαίσιο, ένας νόμος απαράδεκτος, που προωθεί την εντατικοποίηση και την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης. Οι φοιτητές έχουν παλέψει ενάντια σε αυτό το νόμο με κινηματικές διαδικασίες όλο το προηγούμενο διάστημα και έχουν καταφέρει αυτός να μείνει απονομιμοποιημένος. Άλλωστε η ίδια η Γενική Συνέλευση Τμήματος έχει επανειλημμένα δεσμευτεί για τη μη εφαρμογή του.

Επιπλέον, σύμφωνα με τον αρθρογράφο οι Συνελεύσεις των ετών αποτελούν εθιμικό δίκαιο (!!!) και παρακάμπτεται το γεγονός ότι οι αποφάσεις παίρνονται αμεσοδημοκρατικά από το σώμα των φοιτητών. Το άρθρο κλείνει με την αναμενόμενη επίθεση στο άσυλο, το οποίο παρουσιάζεται ως η πηγή όλων των κακών. Μετά την επιστολή της Υπουργού Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου με την οποία ζητάει τον καθορισμό των χώρων ασύλου στο πανεπιστήμια φαίνεται να ξεκινάει μια νέα συντονισμένη επίθεση στο άσυλο και από τον τύπο. Έτσι, ένα περιστατικό καθηγητικής αυθαιρεσίας και απόλυτης απαξίωσης των συλλογικών αποφάσεων κατορθώνουν τα ΜΜΕ να το παρουσιάζουν ως την απόδειξη της κατάχρησης του ασύλου από τους ίδιους τους φοιτητές. Οι φοιτητές είναι εδώ για να αντισταθούν και να απαντήσουν σε κάθε τέτοια επίθεση στα δικαιώματα τους, είτε προέρχεται από την καθηγήτρια της σχολής, είτε από την υπουργό της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Η επιστολή της κας Διαμαντοπούλου στους πρυτάνεις, με την οποία τους συμβουλεύει να προχωρήσουν στην άμεση εφαρμογή των διατάξεων του νόμου σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τους αγώνες που έχουν μπροστά τους οι φοιτητές.

Η έφοδος στον ουρανό ξεκινάει με την διεκδίκηση του αυτονόητου!!