ΟΧΙ στο Παγκόσμιο Φόρουμ για την Ανάπτυξη και τη Μετανάστευση

ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΟΡΘΩΝΟΥΝ ΤΕΙΧΗ, ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΓΕΦΥΡΕΣ!

Στις 4 και 5 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα (Μέγαρο Μουσικής) το διακυβερνητικό Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη (GFMD). Παράλληλα με τις εργασίες της κυρίως διοργάνωσης θα πραγματοποιηθεί και η λεγόμενη «συνάντηση της κοινωνίας των πολιτών» στον Αστέρα της Βουλιαγμένης.  

Εμείς οι μεταναστευτικές, αντιρατσιστικές, συνδικαλιστικές, δικαιωματικές και αριστερές οργανώσεις, που εδώ και σχεδόν μια εικοσαετία παλεύουμε ενάντια στο ρατσισμό, λέμε ΟΧΙ σε αυτό το ψευδεπίγραφο Φόρουμ γιατί:

• Είναι εξοργιστικό οι ίδιες οι κυβερνήσεις που έχουν εξαπολύσει πογκρόμ σε όλη την Ευρώπη (ή και αλλού στον κόσμο) εναντίον των μεταναστών, να στήνουν τώρα «νηφάλιες» συζητήσεις για τη μετανάστευση, συζητήσεις για τους αριθμούς της ανάπτυξης και όχι για τις ζωές των ανθρώπων που χάνονται ή καταρρακώνονται καθημερινά.
• Με τέτοιου είδους εκδηλώσεις επιχειρείται να δοθεί πολιτική νομιμοποίηση στις αντιμεταναστευτικές πολιτικές που ακολουθούν τα δυτικά κράτη. Η φλυαρία για τα ανθρώπινα δικαιώματα χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα για τη συστηματική παραβίασή τους.
• Προσβάλλει τη νοημοσύνη μας η συζήτηση για τα δεινά των προσφύγων των φτωχών χωρών, την ίδια στιγμή που οι πλούσιες χώρες παροξύνουν τις πολιτικές λεηλασίας και κατοχής που γιγαντώνουν την προσφυγιά.
• Αποτελεί πραγματικό σκάνδαλο να σπαταληθούν εκατομμύρια για μια διακυβερνητική φιέστα, την ίδια ακριβώς στιγμή που χιλιάδες πρόσφυγες στη δήθεν πολιτισμένη Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχουν καν πρόσβαση στη στέγη και σε στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας.
• Η διαχείριση της μετανάστευσης και η σύνδεσή της με την ανάπτυξη  αποσκοπούν μονάχα στην κερδοσκοπία των επιχειρήσεων των χωρών υποδοχής και την εκμετάλλευση των μεταναστευτικών εμβασμάτων από τις κυβερνήσεις των χωρών αποστολής. Την  ίδια στιγμή  η συντριπτική πλειονότητα τόσο των μεν όσο και των δε συναινούν στην υπερεκμετάλλευση των μεταναστών και  μεταναστριών, ενώ  επιβάλλουν και αποδέχονται ένα  καθεστώς στέρησης δικαιωμάτων και προωθούν ένα πλέγμα αντιμεταναστευτικών πολιτικών και ρατσιστικών συμφωνιών επανεισδοχής.

• Η ελληνική κυβέρνηση που υποδέχεται το Φόρουμ έχει εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου επίθεση στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Μια επίθεση που μετατρέπει την ατζέντα της Άκρας Δεξιάς σε επίσημη κρατική πολιτική. Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, οι θάνατοι προσφύγων στα σύνορα είναι ρουτίνα, το άσυλο έχει ουσιαστικά καταργηθεί, τα στρατόπεδα κράτησης προσφύγων είναι πραγματικά κολαστήρια, η αστυνομική βία εναντίον των μεταναστών είναι κομμάτι της καθημερινότητας, οι διακρίσεις σε βάρος των αλλοδαπών εργαζομένων έχουν θεσμικό χαρακτήρα, τα παιδιά τους που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εδώ δεν έχουν κανένα δικαίωμα.

Εμείς οι μεταναστευτικές, αντιρατσιστικές, συνδικαλιστικές, δικαιωματικές και αριστερές οργανώσεις που συμμετέχουμε στην Καμπάνια  “0% ρατσισμός – 100% αλληλεγγύη καλούμε σε διεθνή κινητοποίηση ενάντια στο Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη. Καλούμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες από όλο τον κόσμο, κάθε μεταναστευτική και αντιρατσιστική οργάνωση, να έρθουν στην Αθήνα από τις 2 έως τις 5 Νοεμβρίου για να διαδηλώσουμε ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, για να συζητήσουμε τη στρατηγική των αντιστάσεών μας. Να βρεθούμε όλοι-ες μαζί, διατηρώντας βέβαια ο καθένας την ιδιαιτερότητά του, για να διεκδικήσουμε:

• Να νομιμοποιηθούν όλοι οι μετανάστες.
• Να δοθεί άσυλο σε όλους τους πρόσφυγες.
• Να αποκτήσουν ίσα δικαιώματα όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από την εθνικότητά τους.
• Να μη γίνουν οι μετανάστες αποδιοπομπαίοι τράγοι της κρίσης.
• Να σταματήσει η ιμπεριαλιστική λεηλασία και κατοχή των φτωχών χωρών.

Να βρεθούμε στην Αθήνα από τις 2 έως τις 5 Νοέμβρη για να πούμε όχι στη διάσπαση και τον κατακερματισμό των εκμεταλλευόμενων. Όλοι-ες μαζί, «ξένοι» και «ντόπιοι», παλεύουμε για τα δικαιώματά μας. Για την κρίση δεν φταίνε ο μετανάστες, άλλα η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και ο καπιταλισμός.

Το πρόγραμμα δράσης που προτείνουμε έχει ως εξής:

2-3 Νοεμβρίου: Διεθνής συνάντηση των αντιρατσιστικών κινημάτων.

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου, 6:00 μμ, Σύνταγμα: Διεθνής Διαδήλωση στην Αθήνα ενάντια στο Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη.

5 Νοεμβρίου: Δράση ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Καμπάνια “0% ρατσισμός – 100% αλληλεγγύη

Αναλυτικά το πρόγραμμα του αντι-φόρουμ εδώ

Advertisement

ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΠΩΛΗΣΗ ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ

Παρ’όλο που η νέα  κυβέρνηση θα περίμενε την περίοδο  αμέσως μετά την εκλογή της, να επικρατεί  ένα ήρεμο σε όλους τους τομείς κλίμα, οι εργαζόμενοι στο λιμάνι του Πειραιά τους χάλασαν τα σχέδια! Συνεχίζοντας τον αγώνα που είχαν ξεκινήσει πριν από τις εκλογές, έναν αγώνα χωρίς οικονομικά αιτήματα, απαιτούν να ακυρωθεί η αποικιοκρατική σύμβαση με την κινέζικη εταιρεία Cosco, μια σύμβαση που υπέγραψε η προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ. χωρίς κανένα δισταγμό.

Παρά την αναστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων έως  το τέλος του μήνα, κάτι το οποίο  η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ επιχειρούσε  ασταμάτητα, ο αγώνας για δημόσιο  λιμάνι συνεχίζεται. Όχι μόνο η αποικιοκρατική σύμβαση με την Cosco δεν έχει αποσυρθεί  αλλά ακόμα και αυτές τις μέρες επιχειρείται η εγκατάσταση της εταιρίας στο εμπορικό λιμάνι του Πειραιά με τη βοήθεια της διοίκησης του ΟΛΠ. Προσπαθούν να δημιουργήσουν τετελεσμένα, να κατοχυρωθεί η παρουσία της Cosco και να ακολουθήσει μια διαπραγμάτευση για κάποιες λεπτομέρειες της σύμβασης.

Το ερώτημα που  γενιέται είναι το εξης: Πως το ΠΑΣΟΚ κατάφερε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα τα όσα έλεγε  για το θέμα του λιμανιού; Θυμίζουμε ότι όταν η σύμβαση έγινε δεκτή από την κυβέρνηση της Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ μίλαγε για σκανδαλώδη πώληση ενός ιδιαίτερα κερδοφόρου οργανισμού, υποσχόμενο ότι εάν εκλεγεί κυβέρνηση, οι συζητήσεις θα γίνουν από το μηδέν. Λίγο πριν τις εκλογές, το ΠΑΣΟΚ αλλάζει «τροπάρι», μιλώντας για δυσκολία ακύρωσης της σύμβασης, αλλά για δυνατή επαναδιαπραγμάτευση των όρων της. Μετά τις εκλογές, και η επαναδιαπραγμάτευση έγινε δύσκολη, τόσο δύσκολη μάλιστα που η κυβέρνηση δηλώνει ότι είναι εφικτή μόνο εάν η Cosco μπεί στο λιμάνι του Πειραιά!

Ποιές όμως είναι οι συνέπειες της πώλησης του  λιμανιού στην κινέζικη Cosco;Απολύσεις και επιβολή της εργασιακής ανασφάλειας, όπως έγινε και στην Ολυμπιακή. Σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές και διευκολύνσεις για τους επίδοξους αγοραστές. Χτύπημα των μικρομεσαίων και του εμπορικού κόσμου. Ανεξέλεγκτη δόμηση εγκαταστάσεων στο λιμάνι που θα επιβαρύνουν παραπάνω την ευρύτερη περιοχή. Εκχώρηση ακόμα μιας σημαντικής κερδοφόρας μονάδας στρατηγικής σημασίας. Και βέβαια η δυνατότητα στους Κινέζους να μπορούν να σφραγίζουν και να πουλούν τα χαμηλής ποιότητας και χαμηλού κόστους παραγωγής προϊόντα τους με σφραγίδα της Ε.Ε.!

Ως Αριστερή Ενότητα,κι επειδή πιστεύουμε ότι η πολιτικοποίηση δεν κλείνεται  στα στεγανά του πανεπιστημιακού  χώρου, θεωρούμε ότι το επόμενο διάστημα θα πρέπει να δυναμώσει ένα κίνημα για την ακύρωση της συμφωνίας με την Cosco, για δημόσιο λιμάνι που να λειτουργεί με κοινωνικά κριτήρια και ισχυρή τη θέση των εργαζομένων. Ο αγώνας για δημόσιο λιμάνι δεν είναι μόνο κίνηση αλληλεγγύης στους εργαζόμενους του ΟΛΠ αλλά αντίστασης στη νεοφιλελεύθερη πολιτική του ξεπουλήματος, της διάλυσης, της φτώχειας και της ανεργίας, στην πολιτική που προωθούν τα δύο μεγάλα κόμματα.

Πλαίσιο από την ΑΡΕΝ Ιατρικής για την ΓΣ, 20/10/09

ΠΛΑΣΙΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΦΙΑ, 20/10/09

Τις προηγούμενες μέρες γίναμε μάρτυρες της εκκωφαντικής εκλογικής ήττας της Ν.Δ με τη σκυτάλη να παραδίδεται πλέον  στο ΠΑΣΟΚ. Η ΝΔ πλήρωσε για  την πολιτική της που ταυτιζόταν με την πολιτική της Ευρωπαϊκής ‘Ένωσης  και αφορούσε στην αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των λίγων, στο πάγωμα των μισθών και των συντάξεων για τους πολλούς, στο ξεπούλημα του δημοσίου, στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Επιλογές οι οποίες βρήκαν απέναντί τους τα μαζικά κινήματα και τους αγώνες της νεολαίας, των εργαζόμενων και των αγροτών. Από την άλλη το ΠΑΣΟΚ κέρδισε όχι επειδή πρόβαλε το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμά του αλλά επειδή είχε απέναντί του τη χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης και ο κόσμος το ψήφισε στη λογική του μη χείρον, βέλτιστου. Το ΠΑΣΟΚ αποτέλεσε την πιο συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, αν θυμηθεί κανείς τη στάση που κράτησε απέναντι στο κίνημα του άρθρου 16, στην εξέγερση του Δεκέμβρη, στη δωρεά 28 δις στους τραπεζίτες, στο θέμα της μετανάστευσης. Όλες οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις για την ιδιωτικοποίηση της παιδείας, για την κοινωνική ασφάλιση και τις συντάξεις, για το ξεπούλημα όλου του δημόσιου πλούτου (ΟΤΕ, ΔΕΗ, λιμάνια, ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ) έχουν και τη τζίφρα του ΠΑΣΟΚ.

ΤΟ  ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ:

Αναγνώριση  δικαιωμάτων ΚΕΣ:

Όλο το προηγούμενο διάστημα η πανεπιστημιακή κοινότητα ασχολήθηκε έντονα με το θέμα των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών. Το Υπουργείο Παιδείας κατέβαλλε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να εξισώσει τους αποφοίτους των ΚΕΣ, με αυτούς των ΑΕΙ και ΤΕΙ υπακούοντας, δήθεν, στην περίφημη Κοινοτική οδηγία 36/05. Σαν να μην έφτανε αυτό  το Υπουργείο Παιδείας προέβη αιφνιδιαστικά και προκλητικά στην αδειοδότηση 33 κολεγίων με διαδικασίες εξπρές, στις παραμονές ουσιαστικά των εκλογών!

Τα  ΚΕΣ αποτελούν κέντρα κατάρτισης τα οποία ακολουθούν ένα ειδικευμένο πρόγραμμα σπουδών το οποίο έχει ως συνέπεια ο απόφοιτος να λαμβάνει ένα υπερειδικευμένο τίτλο σπουδών. Το συγκεκριμένο πιστοποιητικό κατάρτισης, το μόνο που εξασφαλίζει στο νέο εργαζόμενο είναι τη μονομέρεια στην απασχόληση και την εργασιακή ανασφάλεια. Πώς; Η υπερειδίκευση αυτή αφ’ ενός καθιστά τον εργαζόμενο ικανό να εργαστεί σε πολύ συγκεκριμένους τομείς και αφ’ ετέρου καταργεί κάθε δυνατότητα συλλογικής διεκδίκησης. Έτσι, αναγκάζεται να ευθυγραμμιστεί πλήρως στις απαιτήσεις του εκάστοτε εργοδότη. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι μια τυχόν εξίσωση των Κ.Ε.Σ. με τα δημόσια ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας θα σημαίνει μια εξίσωση προς τα κάτω, τόσο σε ότι αφορά την ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης, αλλά κυρίως σε ότι αφορά τα μελλοντικά μας εργασιακά δικαιώματα. Αντίστοιχα σηματοδοτεί και τη λειτουργία της εκπαίδευσης με γνώμονα όχι τη γνώση αλλά το κέρδος, το άνοιγμα στα δίδακτρα και σε κάθε είδους υποβάθμιση της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Νόμος-πλαίσιο:

Ο νέος νόμος-πλαίσιο, που ψηφίστηκε επί κυβερνήσεως της  ΝΔ, περιλαμβάνει τη λίστα συγγραμμάτων, τα τετραετή οικονομικά πλάνα, την περιστολή του ασύλου, πιστωτικές μονάδες, τον εσωτερικό κανονισμό, τη διαγραφή φοιτητών μετά το πέρας κάποιων ετών, τη χρηματοδότηση της έρευνας από ιδιώτες, την αξιολόγηση. Σε ελεύθερη μετάφραση: δε θα παίρνουμε όλα τα βιβλία δωρεάν, το πανεπιστήμιο δε θα λειτουργεί ως φορέας γνώσης, αλλά ως επιχείρηση, η αστυνομία θα μπαινοβγαίνει στο πανεπιστήμιο, ο φοιτητής δε θα αντιμετωπίζεται ως επιστήμονας, αλλά ως μαθητούδι που ο «δάσκαλος» θα το βάζει τιμωρία και αν τυχόν καθυστερήσει στις σπουδές του θα διαγράφεται από τη σχολή του. Θα τρέχει «προαιρετικά» από συνέδριο σε συνέδριο για να μαζέψει πιστωτικές μονάδες, οι οποίες θα μπαίνουν σε ένα φάκελο προσόντων και ανάλογα με το ύψος τους θα καθορίζεται το εργασιακό του μέλλον, ενώ το πτυχίο του θα απαξιωθεί και δεν θα είναι ενιαίο.

Το  ζήτημα του Πανεπιστημιακού  Ασύλου:

Για μας, το Πανεπιστημιακό Άσυλο δεν υπάρχει  μόνο για να προστατεύει ιδέες, διδασκαλία και έρευνα, υπάρχει για να προστατεύει και τους αγώνες των φοιτητών, της νεολαίας και του λαού. Η αντίληψη αυτή για το άσυλο είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον χαρακτήρα του Πανεπιστημίου ως χώρου όχι μόνο προοδευτικής σκέψης αλλά και προοδευτικής δράσης που παραδοσιακά γεννά σπίθες κοινωνικής αντίστασης και αλλαγής. Το Άσυλο λοιπόν είναι άσυλο κοινωνικό, ανήκει σε όλο το λαό, υπάρχει για να προστατεύει το πανεπιστήμιο τόσο απ’ τις κυρίαρχες αντιδραστικές πολιτικές, όσο και απ’ τις κατασταλτικές πρακτικές. . Τόσο για τις κυβερνήσεις της ΝΔ όσο και για αυτήν του ΠΑΣΟΚ, το άσυλο είναι πάντα στο στόχαστρο, χτυπώντας το φοιτητικό και λαϊκό κίνημα , προβοκάροντας τους αγώνες μας στα μάτια της κοινής γνώμης και αποπροσανατολίζοντας τη συζήτηση απ’ τα πραγματικά προβλήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Βαρκελώνη, όπου δεν υφίσταται ο θεσμός του ασύλου, κατάληψη πανεπιστημιακού κτιρίου από φοιτητές που διαμαρτύρονταν ενάντια στη Συνθήκη της Μπολόνια και στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας, χτυπήθηκε και σταμάτησε βίαια από δυνάμεις της καταστολής. Η ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους τα τελευταία χρόνια δεν είναι κάτι καινούργιο, είναι πάγια τακτική του αστικού μπλοκ εξουσίας και δρομολογείται και από τα δύο μεγάλα κόμματα. Η μεν ΝΔ, σε όλη τη διάρκεια της θητείας της, έδινε ρεσιτάλ επίδειξης κατασταλτικών μηχανισμών, με αποκορύφωμα τον περασμένο Δεκέμβρη, που η κρατική καταστολή, θέλησε να αφανίσει, την κοινωνική έκρηξη ενάντια στις πολιτικές των τελευταίων ετών, με αφορμή την κρατική δολοφονία του Α.Γρηγορόπουλου. Το δε ΠΑΣΟΚ, αν και είχε δείξει από παλιότερα τις προθέσεις του, με τη θέσπιση τρομονόμων επί κυβερνήσεων Σημίτη, μετά την «πανηγυρική» εκλογή του, επιφύλασσε, με το καλημέρα, τη λήψη μέτρων σε αυτήν την κατεύθυνση. Συγκεκριμένα, τις τελευταίες μέρες, στα Εξάρχεια, διεξάγεται μία μεγάλη επιχείρηση σκούπα, με αστυνομικές δυνάμεις σε κάθε γωνία και αναίτιους ελέγχους στοιχείων, σε κάθε περαστικό. Ταυτόχρονα, στο πανεπιστήμιο της Κνωσσού, «σουλατσάρουν» ανενόχλητα τα ΜΑΤ, δήθεν, για να προστατέψουν το πανεπιστήμιο από την «λαίλαπα των ναρκωτικών».

Η απάντηση του κινήματος:

Σε όλα αυτά το φοιτητικό κίνημα απάντησε μαζικά και νικηφόρα τα προηγούμενα χρόνια. Με το κίνημα του άρθρου 16, κατόρθωσε αυτό να μην αναθεωρηθει. Με το κίνημα ενάντια στο νέο νόμο-πλαίσιο κατόρθωσε αυτός να μείνει απονομιμοποιημένος στα μάτια της κοινής γνώμης και να μην εφαρμοστούν οι περισσότερες διατάξεις του.  Όπως αποδεικνύεται λοιπόν από τους νικηφόρους αγώνες όλου του προηγούμενου διαστήματος, όταν αποφασίζουμε για αυτά που μας αφορούν και με τρόπο συλλογικό και οργανωμένο παλεύουμε για αυτά, έχουμε τη δύναμη να κερδίζουμε και να ανατρέπουμε τα κυβερνητικά σενάρια. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούμε να μην επιτρέψουμε την υποβάθμιση των πτυχίων μας.  Διεκδικούμε να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία για την αναγνώριση των ΚΕΣ και να ληφθεί άμεση μέριμνα για τους αποφοίτους.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΦΕΕ:

Η Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδας(ΕΦΕΕ), είναι  το δευτεροβάθμιο φοιτητικό όργανο και η σύνθεσή της προκύπτει κάθε δύο χρόνια από τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών, καθώς σε αυτές εκτός από τα Δ.Σ. των φοιτητικών συλλόγων, οι φοιτητές εκλέγουν και αντιπροσώπους για το Πανσπουδαστικό Συνέδριο. Η ΕΦΕΕ τα τελευταία 15 χρόνια διαλύθηκε κάτω από την αποπολιτικοποίηση και την υπονόμευση των συλλογικών διαδικασιών που επέβαλε η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ στα πανεπιστήμια. Με αυτόν τον τρόπο οι δυνάμεις του νεοφιλευθερισμού απέφευγαν οποιαδήποτε διαδικασία πολιτικής συζήτησης, που θα αναδείκνυε τις πολιτικές τους ευθύνες.και τη συνενοχή τους στην αποδιάρθρωση του δημόσιου πανεπιστημίου όλα αυτά τα χρόνια. Όπως αποδείξαμε όμως με το μεγαλειώδες κίνημα του Μάη-Ιούνη και τις καταλήψεις ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 μπορούμε να ανατρέπουμε καταστάσεις βασιζόμενοι στις γενικές μας συνελεύσεις και τους συντονισμένους αγώνες και εκεί θα πρέπει δώσουμε το βάρος μας το επόμενο διάστημα ώστε να αποτρέψουμε την υλοποίηση της νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης.

Η  ύπαρξη και λειτουργία της ΕΦΕΕ μπορεί να λειτουργήσει προωθητικά σε αυτήν την κατεύθυνση. Ειδικά σε περιόδους σαν τη σημερινή όπου δεν υπάρχουν γενικευμένες κινητοποιήσεις στα πανεπιστήμια, θα πολιτικοποιούσε το κλίμα μέσα στις σχολές, αναγκάζοντας ακόμα και τη ΔΑΠ να τοποθετείται – ακόμα και αντιδραστικά – για σημαντικά ζητήματα είτε των φοιτητών είτε γενικά πάνω στις εξελίξεις (από τον «εθνικό διάλογο για την παιδεία» μέχρι τη δολοφονική επίθεση στην Κούνεβα»). Επιπλέον, θα μπορούσε να βοηθήσει να φτάσουν οι κινητοποιήσεις σε σχολές που δεν έχουν φτάσει μέχρι σήμερα. Ως Αριστερή Ενότητα θεωρούμε ότι σε μια ενδεχόμενη ανασύσταση της ΕΦΕΕ  είναι σημαντικό μια αριστερή δύναμη να συμμετέχει στις διαδικασίες της γιατί δεν νοείται να αφήσουμε τις καθεστωτικές παρατάξεις να «αλωνίζουν εν ονόματι όλων των φοιτητών» και να λαμβάνουν αποφάσεις που αντιτίθενται στις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων και θίγουν τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία. Μπορεί οι συσχετισμοί προσωρινά να μην είναι με το μέρος μας, αλλά αυτή ακριβώς είναι η μάχη που πρέπει να κερδίσουμε μέσα στους συλλόγους

ΖΗΤΗΜΑΤΑ  ΥΓΕΙΑΣ:

Η χρηματοδότηση της υγείας παραμένει στο εξευτελιστικό 2,8 του ΑΕΠ, τα νοσοκομεία παραμένουν υποστελεχωμένα, οι γιατροί δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια, η λίστα αναμονής για ειδικότητα διογκώνεται όσο δεν γίνονται προσλήψεις, η παραοικονομία και η διαφθορά ανθούν και οι ασθενείς πληρώνουν τη χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η κερδοφορία του ιδιωτικού κεφαλαίου, με ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας( η οποία αυτή την στιγμή αποτελεί το 60%  στο χώρο της υγείας) και περαιτέρω υποβάθμιση του δημόσιου τομέα με πολιτικές υποχρηματοδότησης.

Πάγια πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης ήταν τα νέα νοσοκομεία που δημιουργούνται να λειτουργούν με καθεστώς συμπράξεως δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, κάτι που  συνεπάγεται μεγαλύτερη αβεβαιότητα  για το μέλλον των γιατρών και τα εργασιακά τους δικαιώματα. Ήδη οι όροι εργασίας των νέων γιατρών είναι εξευτελιστικοί: προγράμματα stage μαύρης εργασίας, γιατροί-εφημεριάκηδες, ωράρια-λάστιχο, ανασφάλιστη εργασία. Το αίτημα για άμεσες προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού είναι επιτακτικό και συνδέεται με την απόφαση της ΕΕ για μείωση του ωραρίου των ειδικευομένων σε 56 εβδομαδιαίως. Το ζήτημα αυτήν την στιγμή είναι η πλήρωση των κενών που θα προκύψουν από τη μείωση αυτή να γίνει με άνοιγμα νέων οργανικών θέσεων και όχι με επισφαλείς ή άμισθους ειδικευόμενους.

Η νέα  κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προεκλογικά  εξήγγειλε μια σειρά μέτρων για  την υγεία τα οποία αποτελούν  γενικόλογες τοποθετήσεις, αποφεύγοντας έτσι να απαντήσει στα καθημερινά προβλήματα των ασθενών και των  εργαζομένων του ΕΣΥ. Κρίνοντας από την ιστορία του ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση, δύσκολα πείθεται κανείς ότι οι υποσχέσεις θα πραγματοποιηθούν. Το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που δημιούργησε το ΕΣΥ, το ΠΑΣΟΚ όμως ήταν και αυτό που το απαξίωσε. Επί κυβερνήσεων Σημίτη ξεκίνησε η υποχρηματοδότηση του και εμφανίστηκαν τα πρώτα σοβαρά κενά σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Αλλά και ως αντιπολίτευση, το ΠΑΣΟΚ δεν άσκησε ουσιαστική κριτική όταν η ΝΔ, ως κυβέρνηση, αποτελείωνε το Εθνικό Σύστημα Υγείας και προσπαθούσε να περάσει την αμισθεί ειδικότητα. Αντίθετα ψήφισε κιόλας μερικές από τις προτάσεις της στη Βουλή. Χωρίς, λοιπόν, να γινόμαστε μάντεις κακών, είμαστε αν μη τι άλλο υποψιασμένοι για την υγειονομική πολιτική που θα ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ, δεν εφησυχαζόμαστε και δεν επαναπαυόμαστε.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Καμιά προσπάθεια περιστολής του Πανεπιστημιακού  Ασύλου
• Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία τουλάχιστον στο 5% του  ΑΕΠ
• Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία για τα ΚΕΣ. Να καταργηθούν και να ληφθεί μέριμνα για τους αποφοίτους.
• Να μην εφαρμοστεί το προεδρικό διάταγμα για τα συγγράμματα.
• Παροχή όλων των απαιτούμενων συγγραμμάτων και βελτίωσή τους, ύπαρξη και αναβάθμιση πανεπιστημιακών τυπογραφείων
• Να αποσυρθεί άμεσα ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός. Καμία συγκρότηση 4ετών επιχειρηματικών προγραμμάτων.
• Να μην εφαρμοστεί και να καταργηθεί ο νέος Νόμος Πλαίσιο
• Όχι στην επιχειρούμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 – Όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια
• Να καταργηθεί ο νέος νόμος για την έρευνα, να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά
• Κατάργηση των νόμων για Αξιολόγηση, ΔΟΑΤΑΠ, ΙΔΒΕ
• Ενιαίο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό
  
• Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης
• Κατάργηση της βάσης του 10. Ελεύθερη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση
• Δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές
• Χρηματοδότηση των βιβλιοθηκών από τον προϋπολογισμό τώρα που λήγουν τα προγράμματα ΕΕ
• Διανομή παλιών θεμάτων και λύσεων από τη Γραμματεία
• Όχι στα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα που πλήττουν τους νέους εργαζόμενους
• Να σταματήσει η εκποίηση του δημόσιου πλούτου
• Κατάργηση των ΜΑΤ
• Μείωση του ωραρίου εργασίας των ειδικευόμενων στις 48ώρες τη βδομάδα, με κατεύθυνση περαιτέρω μείωσης του σε 35 ώρες τη βδομάδα , με 1 εφημερία το μήνα.
• Άμεση αποσυμφόρηση της λίστας αναμονής, με προσλήψεις σε Αθήνα και περιφέρεια για να καλυφθούν  οι τεράστιες ελλείψεις προσωπικού.
• Καμιά θέση για ειδικότητα σε νοσοκομεία που λειτουργούν ως Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου
• Κατάργηση των απογευματινών ιατρείων. Ολοήμερη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με προσλήψεις προσωπικού.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:

•Συμμετοχή του Συλλόγου στην Πανεκπαιδευτική Πορεία την Πέμπτη 22/10/09 με προσυγκένρωση στα προπύλαια. Δεν πραγματοποιούνται μαθήματα και κλινικές μετά τις 11

•Συνάντηση με το Υπουργείο Υγείας την Παρασκευή 23/10/09, ώρα 12

Γενική Συνέλευση Τρίτη 20/10

Η πρώτη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής Αθηνών(ΣΦΙΑ) για αυτήν την ακαδημαϊκή χρονιά,

αυτήν την Τρίτη 20/10, ώρα 12.00 στο αμφιθέατρο ΝΑΒΟ

ΜΠΑΤΣΟΚ (ή Καλώς τα Παιδιά!)

9 Οκτωβρίου, πέντε μέρες μετά τις εκλογές και την εκλογή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, αφήνει ο Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ την τελευταία του πνοή. Λίγες μέρες πριν τον πήραν τα «όργανα της τάξης» από το σπίτι του, τον βασάνισαν, τον έδειραν, του έκαναν ηλεκτροσόκ, κατηγορώντας τον για έναν ξυλοδαρμό, για τον οποίο αποδείχτηκε τελικά ότι δεν ήταν ένοχος. Όταν αφέθηκε πια να χαρεί την ελευθερία του, ξεψύχησε, δολοφονημένος από την «προστασία του πολίτη»…Παράλληλα τα Εξάρχεια τελούν υπό καθεστώς αστυνομικής κατοχής. Σε κάθε γωνία υπάρχει αστυνομία, καθένας και καθεμία είναι εν δυνάμει τρομοκράτης. Κι εσύ που πηγαίνεις το πρωί στο μάθημα και τυχαίνει να φοράς ένα σκισμένο τζιν, μαύρα ρούχα, να έχεις μια τζίβα στα μαλλιά ή απλά δεν αρέσει η φάτσα σου στους ΜΑΤατζήδες, πρέπει να περάσεις από τον «έλεγχό» τους. Ειδικά αν είσαι κοπέλα και διασχίζεις ένα σοκάκι νύχτα, πρέπει να ανεχτείς και τα σεξιστικά σχόλια και βλέμματα των ένστολων νταήδων.

Μπάτσοι εισβάλλουν σε καφετέριες και κάνουν προσαγωγές, μεταφέρουν κόσμο στα κρατητήρια της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών (ΓΑΔΑ) και τους κρατούν εκεί ως το πρωί. Και αυτό επαναλαμβάνεται καθημερινά. Και όταν ρωτήθηκαν «Γιατί?», η απάντηση ήταν «γιατί έτσι!».

Αυτό δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ούτε περιγραφή της ζωής στη χούντα. Είναι η «προοδευτική» πολιτική του Χρυσοχοΐδη ως Υπουργού Προστασίας του Πολίτη (δηλαδή Υπουργού Δημοσίας Τάξεως). Ένας πολιτικός που έγινε γνωστός από την εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη, την καλή του επικοινωνία με την Ελληνική Αστυνομία από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ 2000-2004, την καλή του σχέση με τις αγγλικές και αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες και πάει λέγοντας. Είναι η προοδευτική πολιτική ενός ΠΑΣΟΚ που από την μια δίνει προεκλογικά ψεύτικες υποσχέσεις για φιλολαϊκά μέτρα και από την άλλη μιλάει για «μηδενική ανοχή», υιοθετώντας προγραμματικές θέσεις του ακροδεξιού ΛΑ.Ο.Σ..Είναι μια πάγια πολιτική των διαχειριστών αυτού του συστήματος. Επί ΝΔ τα προηγούμενα χρόνια είδαμε τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, ένα 15χρονο μαθητή να δολοφονείται από Ειδικό Φρουρό της Ελληνικής Αστυνομίας. Είδαμε μετανάστες να δολοφονούνται στην Π. Ράλλη, περιμένοντας στην ουρά για να βγάλουν άδειες παραμονής στην Ελλάδα. Είδαμε τη ΝΔ να «νομιμοποιεί» μαχαιροβγάλτες της φασιστικής παρακρατικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή», βαφτίζοντάς τους «αγανακτισμένους πολίτες». Και το «καλό» ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου να δολοφονεί τον μαθητή Μιχάλη Καλτεζά με το όπλο ενός ακόμα μπάτσου (σας θυμίζει η ιστορία καθόλου Αλέξη Γρηγορόπουλο;…). Ή την επιχείρηση «ΑΡΕΤΗ», η οποία ήταν η οργανωμένη απόπειρα του τότε ΠΑΣΟΚ να «καθαρίσει» τα Εξάρχεια από τους αντιφρονούντες, όπως κάνει και ο Γιωργάκης σήμερα. Η λίστα είναι κυριολεκτικά τεράστια (πχ: 5 δολοφονίες μεταναστών τον τελευταίο χρόνο και περισσότερες από 50 την τελευταία δεκαετία) και δείχνει το πραγματικό πρόσωπο των διαχειριστών αυτού του συστήματος.

Η καταστολή, η τρομοκρατία, ο αυταρχισμός δεν είναι, όμως, κάτι το απρόσμενο, ούτε για μας, ούτε γι αυτούς. Όταν οι έχοντες την εξουσία δεν μπορούν να κερδίσουν την κοινωνική συναίνεση, τον συμβιβασμό, δηλαδή, ή την συμφωνία εξουσιαστή και εξουσιαζόμενου, καταφεύγουν στα μέσα αυτά, ώστε να διατηρήσουν την εξουσία τους και να διασφαλίσουν τα συμφέροντα για τα οποία λειτουργούν. Και στο θέμα αυτό, ο περσινός καυτός Δεκέμβρης, ήταν η τομή: οι καταπιεσμένοι/ες, οι μη έχοντες φωνή, οι νέοι και οι νέες, οι μετανάστες και οι μετανάστριες, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες και άλλα κομμάτια της κοινωνίας έδειξαν δυναμικά την απείθεια τους με τον πιο απλό και εύληπτο τρόπο: την εξέγερσή τους. Συνεπώς οι εξουσιαστές καταλήγουν στην καταστολή, ή, κατ’ αναφορά στην αυθεντία, αναρωτώμενοι «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;», αποφάσισαν. Βαρβαρότητα!

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΡΟΥΣΦΕΤΙ

Όλο το προηγούμενο διάστημα η πανεπιστημιακή κοινότητα ασχολήθηκε έντονα με το θέμα των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών. Το Υπουργείο Παιδείας, υπό την ηγεσία του Ευρ. Στυλιανίδη, κατέβαλλε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να εξισώσει τους αποφοίτους των Κ.Ε.Σ. με αυτούς των ΑΕΙ και ΤΕΙ υπακούοντας, δήθεν, στην περίφημη Κοινοτική οδηγία 36/05. Σαν να μην έφτανε αυτό  το Υπουργείο Παιδείας προέβη αιφνιδιαστικά και προκλητικά στην αδειοδότηση 33 κολεγίων με διαδικασίες εξπρές, στις παραμονές ουσιαστικά των εκλογών! Παρά το γεγονός ότι προ 10ημέρου είχε κατατεθεί από τους καθηγητές πανεπιστημίου αίτηση ακυρώσεως της πρώτης φάσης της αδειοδότησης, η κυβέρνηση στις 30 Οκτωβρίου έδωσε την άδεια νομιμοποιήσης των κολλεγίων. Την ίδια στιγμή η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη δεν παρεμβαίνει για την παραπλανητική χρήση του όρου «πανεπιστήμιο» στις τηλεοπτικές διαφημίσεις, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην καθιέρωση των ΚΕΣ ως ισότιμων ιδρυμάτων στην κοινή γνώμη.

ΓΙΑΤΙ  ΤΟΣΗ  ΦΑΣΑΡΙΑ  ΓΙΑ  ΤΑ  ΚΕΣ;

Τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών είναι ουσιαστικά κακές απομιμήσεις ξένων κολεγίων με τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές αλλά κυρίως σε ποιότητα προσφερόμενης γνώσης. Στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα παραπάνω από έμποροι γνώσεων και δεξιοτήτων. Καθόλου τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι ανήκουν στο Υπουργείο Εμπορίου και αποτελούν κυριολεκτικά επιχειρήσεις franchise, παραμένοντας στο Υπουργείο Παιδείας της χώρας απ’ την οποία έρχονται… Έμποροι ελπίδας για αυτούς που δεν κατάφερνουν να ξεπεράσουν το εμπόδιο των Πανελλαδικών. Στην πράξη τα Κ.Ε.Σ. παρέχουν, με το αζημίωτο, πτυχία πολύ περιορισμένου γνωστικού αντικειμένου, παράγοντας αντίστοιχα υπερεξειδικευμένους εργαζομένους έκθετους στις διαθέσεις της αγοράς εργασίας.

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι μια τυχόν εξίσωση των Κ.Ε.Σ. με τα δημόσια ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας θα σημαίνει μια εξίσωση προς τα κάτω, τόσο σε ότι αφορά την ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης, αλλά κυρίως σε ότι αφορά τα μελλοντικά μας εργασιακά δικαιώματα. Αντίστοιχα σηματοδοτεί και τη λειτουργία της εκπαίδευσης με γνώμονα όχι τη γνώση αλλά το κέρδος, το άνοιγμα στα δίδακτρα και σε κάθε είδους υποβάθμιση της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Όλο αυτό το διάστημα η προηγούμενη κυβέρνηση προσπαθούσε να μας πείσει ότι δεν μπορεί να παέι κόντρα στις επιταγές της Ευρωπαικής Ένωσης. Αυτό που δεν μας έλεγε όμως είναι ότι το Κοινοτικό δίκαιο μπορεί να υπερισχύει των ελληνικών νόμων, όχι όμως και του Συντάγματος.  Για αυτό και προσπάθησε τόσο σε κεντρικό επίπεδο, όσο και με τους εκφραστές της μέσα στη σχολή (ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) να περάσει την συνταγματική αναθεώρηση του Αρ 16, που όμως έπεσε πάνω στη σύσσωμη και μαχητική αντίσταση των φοιτητών.

Η κυβέρνηση μπορεί να άλλαξε, όμως με την εκπεφρασμένη θέση του Γ. Παπανδρέου υπέρ της ίδρυσης «μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων» τι μπορεί να περιμένει κανείς; Αφού ιδιοκτήτης δεν θα είναι το κράτος, θα είναι αναγκαστικά ιδιωτικά και με στόχο το κέρδος. Αντίστοιχα, οι πολιτικοί εκφραστές της νέας κυβέρνησης στο πανεπιστήμιο (ΠΑΣΠ) κατά την περίοδο που εντεινόταν ο αγώνας των φοιτητών, στις περισσότερες σχολές έκαναν κοινά πλαίσια με τη ΔΑΠ προσπαθώντας να μπλοκάρουν τις κινηματικές διαδικασίες ενώ σε κάποιες άλλες, όπως στη Ιατρική, υπό την πίεση του φοιτητικού κινήματος προσχωρούσαν σε κοινά πλαίσια προσπαθώντας να δείξουν ότι αποτελούν κινηματική δύναμη. Ξεχνώντας, βέβαια, ότι ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αυτή που πριμοδοτούσε καθόλη τη διάρκεια της θητείας της αυτό το εμπόριο ελπίδας την ίδια στιγμή που το εκπαιδευτικό σύστημα που εκείνη είχε θεσπίσει άφηνε χιλιάδες νέους εκτός τριτοβάθμειας εκπαίδευσης. Γι’ αυτό και η κριτική του απέναντι στην κραυγαλέα αυτή αυθαιρεσία της προηγούμενης κυβέρνησης περιορίστηκε στην αδιαφάνεια του πράγματος. Άλλωστε, ούτε ως αντιπολίτευση διαφώνησε ποτέ ως προς την πολιτική ουσία της αναθεώρησης του άρθρου 16, απλά για λόγους τακτικής δεν την ψήφισε. Δεν υπάρχουν λοιπόν αμφιβολίες πως ίδια θα είναι και η στάση του ως κυβέρνηση.

ΤΙ  ΜΠΟΡΟΥΜΕ  ΝΑ  ΚΑΝΟΥΜΕ;

Όπως αποδείχθηκε ξεκάθαρα από τους νικηφόρους αγώνες όλου του προηγούμενου διαστήματος, όταν αποφασίζουμε για αυτά που μας αφορούν και με τρόπο συλλογικό και οργανωμένο παλεύουμε για αυτά, έχουμε τη δύναμη να κερδίζουμε και να ανατρέπουμε τα κυβερνητικά σενάρια.  Με όπλο τους αγώνες μας, τις συμμετοχικές διαδικασίες και τις κινητοποιήσεις μας καταφέραμε να αποτρέψουμε την αναθεώρηση του Άρθρου 16  και την εφαρμογή του νέου νόμου – πλαίσιο. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούμε να μην επιτρέψουμε την υποβάθμιση των πτυχίων μας.  Διεκδικούμε να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία για την αναγνώριση των ΚΕΣ και να ληφθεί άμεση μέριμνα για τους αποφοίτους.

Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

Πολλά έχουν ακουστεί στα ΜΜΕ για αυτή την οικονομική κρίση. Περιγραφές, στοιχεία, αναλύσεις, διαμαρτυρίες πολιτών…Τι ακούστηκε όμως για τον τρόπο εξόδου από την κρίση και ποιους τελικά εξυπηρετεί αυτός; Για την κρίση αυτή, που είναι λογική και μαθηματική συνέπεια του καπιταλιστικού συστήματος οικονομίας, υπάρχουν δύο δρόμοι αντιμετώπισης.

Σύμφωνα με τον προβαλλόμενο από τα δύο μεγάλα κόμματα πρέπει να ακολουθήσουμε τις ίδιες πολιτικές που οδήγησαν στην κρίση με μερικές παραλλαγές, να μπούμε σε λιτότητα μερικών ετών, να ξεχάσουμε εργασιακά δικαιώματα, να τα «βάλουμε» με τους ασθενέστερους (βλ. μετανάστες) και γενικά «να κάνουμε ΟΛΟΙ υπομονή και να συμβάλουμε στο κοινό καλό της χώρας»… Πως ορίζεται όμως αυτό το «κοινό καλό όλων»; Κανείς δεν εξηγεί πως είναι δυνατόν να συμπίπτουν τα συλλογικά δικαιώματα και οι διεκδικήσεις των εργαζομένων με τα συμφέροντα των μεγάλων κεφαλαίων (τραπεζίτες, πολυεθνικές κλπ). Απλά, γιατί κάτι τέτοιο είναι εξ’ ορισμού αδύνατο… Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η προσπάθεια αλλαγής- φυσικά προς το χειρότερο για τους εργαζόμενους- του ασφαλιστικού, η δραστική μείωση των βαρέων και ανθυγιεινών, τα προγράμματα stage, η ανασφάλιστη εργασία των νέων (βλ. την πρόταση του ΠαΣοΚ για επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών τα πρώτα χρόνια εργασίας), η χρόνια «αύξηση» των μισθών με ποσοστό κάτω του πληθωρισμού, η συστηματική υποβάθμιση του ΕΣΥ, η τραγική μείωση των επιχορηγήσεων για την παιδεία στα 2,74% του ΑΕΠ… Αμέτρητα είναι τα παραδείγματα… Τα σχέδια της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ διασφαλίζουν την κερδοφορία των οικονομικά ισχυρών και φορτώνουν τα βάρη της κρίσης στους πιο αδύναμους. Και όλα αυτά στο φόντο της περιβόητης «πράσινης ανάπτυξης», την ίδια στιγμή που μετά τις πυρκαγιές του Αυγούστου ούτε το ΠαΣοΚ ούτε η Νέα Δημοκρατία ψηφίζουν στην ΕΕ τον δασικό νόμο, πρόταση της «Ευρωομάδας της Αριστεράς».

Ο άλλος δρόμος είναι αυτός που προτείνει η σύγχρονη αριστερά. Για εμάς δεν υπάρχει έξοδος από τη κρίση χωρίς αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις για να καλύπτονται οι ανάγκες, χωρίς προστασία της απασχόλησης, χωρίς πρόγραμμα νέων θέσεων εργασίας, χωρίς αποτελεσματική καταπολέμηση της ανεργίας και της ελαστικής εργασίας, χωρίς ουσιαστική στήριξη του κοινωνικού κράτους. Ζητάμε την κρίση να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν και δίνουμε αγώνες γι’ αυτό στο σήμερα. Οι πρόσφατες νίκες των κινημάτων καταδεικνύουν πως ο δρόμος που μας προτείνουν δεν είναι φυσική νομοτέλεια όπως ευαγγελίζονται, μας πείθουν όλο και περισσότερο ότι τα νούμερα δεν αντικαθιστούν τους ανθρώπους… Η πρόσφατη ιστορία, από το φοιτητικό κίνημα μέχρι τα κινήματα πόλης για τη διατήρηση ελεύθερων χώρων και πρασίνου, αποδεικνύει ότι η μαζικότητα επηρεάζει άμεσα την αποτελεσματικότητα… Ο Δεκέμβρης γέννησε ελπίδες… Έδειξε πως ο κόσμος δεν αρκείται στα ψίχουλα που του προσφέρουν. Η δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου ήταν ικανή αιτία, αλλά κυρίως υπήρξε η αφορμή για να εκφραστεί η συσσωρευμένη οργή τόσων χρόνων…

Η οργή αυτή δεν χάθηκε μέσα σε μερικούς μήνες, τα χρέη των νοικοκυριών προς στις τράπεζες δεν εξαφανίστηκαν, ούτε η ανεργία μειώθηκε επειδή άλλαξε η κυβέρνηση… Δεν δίνουμε περίοδο χάριτος στο ΠαΣοΚ. Ζητάμε άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας, ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους, ουσιαστική φορολόγηση των κεφαλαίων, αύξηση των δαπανών για την παιδεία και την υγεία, μείωση εξοπλιστικών δαπανών, κρατικοποιήσεις στη θέση των ιδιωτικοποιήσεων και μια λύση για το οικολογικό ζήτημα μακριά από τα οικονομικά συμφέροντα και την ψηφοθηρία… Και όλα αυτά τα θέλουμε τώρα.

Χωρίς ριζοσπαστικές λύσεις τίποτα δεν θα αλλάξει, απλά το σύστημα θα «πάρει παράταση»…

Οι αγώνες μας δίνουν ελπίδες πως όσα οραματιζόμαστε είναι εφικτά!

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ: “ΕΜΦΥΛΗ ΑΠΟΥΣΙΑ” την ΤΕΤΑΡΤΗ 14/10

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ (Ελληνικό Δίκτυο)
και η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΚΥΨΕΛΗΣ

Σας καλούν στην παρουσίαση του βιβλίου της εκπαιδευτικού και φεμινίστριας
Βούλας Τάκη
ΕΜΦΥΛΗ ΑΠΟΥΣΙΑ
είναι μια έρευνα για την ισχνή παρουσία γυναικών και τον αποκλεισμό τους από
τις διοικητικές θέσεις στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα, λόγω των
εμποδίων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες-εκπαιδευτικοί

Την Τετάρτη 14-10-09, 7.30 μ.μ.
Στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης (Οδός Φωκίωνος Νέγρη)
(Όλα τα τρόλεϊ για Κυψέλη, μια στάση πριν την πλατεία – δεν υπάρχουν θέσεις
στάθμευσης για αυτοκίνητα)
Το βιβλίο θα παρουσιάσει η Μαρία Στρατηγάκη, από το Εργαστήριο των Σπουδών
Φύλου του Παντείου Πανεπιστημίου
Αποσπάσματα θα παρουσιάσει ο ηθοποιός Βασίλης Βλάχος από τη Λογοτεχνική
Συντροφιά
Εκ μέρους της ΠΠΓ, θα μιλήσει η Σίσσυ Βωβού
Θα παρευρίσκεται και η συγγραφέας και θα υπάρχει χρόνος για διαλογική
συζήτηση
Η βραδιά θα κλείσει με μουσική, ποτό και κουβεντούλα.

Οι πλατείες του Ζωγράφου κινδυνεύουν‏!

Βίλλα Ζωγράφου, πλατεία Μερκάτη, πλ. Ελευθερίας, πλ. Άνοιξη, πλ. Πλαστήρα, πλ. Γαρδένια και πρώην info-café,17 στρέματα στο Ν. Ζωγράφου
Χώροι του δήμου μας, που θα έπρεπε να είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ. Αντ’ αυτού όμως τα σχέδια του Δημάρχου, του ΥΠΕΧΩΔΕ και των ιδιωτικών επιχειρήσεων ετοιμάζονται να μας τους στερήσουν δια παντώς.
Σε ένα δήμο όπου οι χώροι πρασίνου σπανίζουν και όπου τα μέρη συνάντησης και δημιουργίας είναι ανύπαρκτα ή ακριβά σε σημείο αποκλεισμού, δεν χωρά άλλο τσιμέντο, δεν χωρά άλλη εμπορευματική εκμετάλλευση τέτοιων χώρων. Την Τρίτη 6 και την Τετάρτη 7 Οκτώβρη θα λάβουν χώροι οι διαγωνισμοί για την ανάθεση των πλατειών του δήμου μας σε ιδιώτες, είτε με την καταστροφή τους και μετατροπή του σε garage είτε με την ιδιωτικοποίηση του info café.

ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΩΡΟΎΜΕ ΤΟΝ ΑΓΏΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΜΌΣΙΟΥΣ ΧΏΡΟΥΣ ΕΝΙΑΊΟ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ
ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ
•Την Τρίτη 6/10 το πρωί στις 7:00 στο Δημαρχείο(τόπο του πρώτου διαγωνισμού) ώστε να αποτρέψουμε την καταστροφή των πλατειών μας
•Την Τρίτη 6/10 το απόγευμα στην πλ. Γαρδένια στη μαθητική συναυλία που διοργανώνουμε για να στείλουμε το μήνυμά σας στο Δήμαρχο για το ξεπούλημα της πλατείας

•Την Τετάρτη το πρωί στις 7:00 στην πλ. Γαρδένια με σκοπό να κατευθυνθούμε προς το μέρος του διαγωνισμού
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΑΡΔΕΝΙΑ

περισσότερες πληροφορίες εδώ