Η σημερινή συγκυρία διαμορφώνεται στα πλαίσια που βάζουν από τη μία οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης που όλο και εντείνεται και από την άλλη η συνέχιση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών τόσο απ’ την Κυβέρνηση της ΝΔ όσο και απ’ την Ευρωπαϊκή Ένωση με την νεολαία και τον κόσμο της εργασίας να παλεύει κάπου ανάμεσα. Αυτό που αποκρυσταλλώθηκε το προηγούμενο διάστημα ήταν η ξεκάθαρη πρόθεση της Κυβέρνησης και των επιχειρήσεων να ρίξουν το βάρος της κρίση πάνω στους εργαζόμενους. Την ίδια ώρα που χαρίζεται γη και ύδωρ στις τράπεζες, τις επιχειρήσεις και σε κάθε λογής καπιταλιστές σε μια προσπάθεια να βγουν αλώβητοι απ’ τα αδιέξοδα τους, οι εργαζόμενοι, και πολύ περισσότερο οι νέοι που μπαίνουν τώρα στην αγορά εργασίας καλούνται σε νέες θυσίες. Ήδη εργοστάσια και παραγωγικές μονάδες σε όλη τη χώρα έχουν ξεκινήσει απολύσεις και μειώσεις μισθών, ενώ πλέον απ’ τα επίσημα χείλη της Κυβέρνησης προαναγγέλλεται πάγωμα μισθών, πλήρης ελαστικοποίηση της εργασίας με εβδομάδα τεσσάρων ή και τριών ημερών, επιβολή έκτακτων φόρων στα λαϊκά στρώματα, περιστολή ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μη κάνοντας βήμα πίσω απ’ τα ακραία νεοφιλελεύθερα δόγματα πιέζει για μεγαλύτερη λιτότητα. Την ίδια ώρα για να περάσουν απαρατήρητα τα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα, εξαπολύεται μια γενικευμένη εκστρατεία τρομοκράτησης και καταστολής, φυσικής και ιδεολογικής, ενώ καλλιεργείται έντεχνα κλίμα φόβου και ανασφάλειας. Βρίσκοντας αφορμή σε πράξεις τυφλής βίας όπως οι βανδαλισμοί στο Κολωνάκι, και μεγαλοποιώντας έντεχνα το γεγονός μέσα απ’ τα ΜΜΕ, στοχοποιούν το άσυλο, εξαγγέλλουν έκτακτους νόμους, απαιτούν την τοποθέτηση νέων καμερών για την «ασφάλεια» της κοινωνίας, προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους ανθρώπους που αντιδρούν και αγωνίζονται. Μπροστά στον φόβο πως η κοινωνία δεν θα ανεχτεί και άλλη λιτότητα, δεν θα ανεχτεί και άλλο περιορισμό των δικαιωμάτων, προσπαθούν να κλείσουν τον κόσμο σπίτι του, να τον κάνουν να νομίζει πως τα νέα μέτρα καταστολής είναι για το καλό του. Μπροστά στον φόβο πως ο κόσμος της εργασίας θα ξεσπάσει και θα πετάξει από πάνω του τους κηφήνες που το μόνο που κάνουν είναι να αποσπούν πλούτο και ύστερα να ζητούν θυσίες, το κράτος σιγά σιγά και σιωπηλά ορθώνει νέα τείχη γύρω απ’ την κοινωνία.
Ασφαλιστικό, Σχέσεις Εργασίας, Δημόσιος Πλούτος: Τη στιγμή που και οι πιο ακραίοι υποστηρικτές της ελεύθερης αγοράς και του μηδενικού ελέγχου του νεοφιλελευθερισμού έχουν αρχίσει να μιλάνε για παρεμβατικό κράτος, στην προσπάθειά τους βέβαια να περιορίσουν τις ζημιές των επιχειρήσεων, η κυβέρνηση της ΝΔ δε σταματά πουθενά. Προσπαθεί να εκποιήσει όλο το δημόσιο πλούτο. Αυτή την περίοδο ιδιωτικοποιεί οτιδήποτε έχει να κάνει με τις μεταφορές και τις επικοινωνίες (λιμάνια, ΟΤΕ, Ολυμπιακή), ακόμα και κερδοφόρες επιχειρήσεις. Οι νεοφιλελεύθεροι δεν μπορούν να αντιληφθούν την αναγκαιότητα το δημόσιο να ελέγχει και να παρεμβαίνει σε τομείς που επηρεάζουν την καθημερινότητα του πολίτη, ούτε καν τώρα που οι θεωρίες τους καταρρέουν μαζί με τα χρηματιστήρια σαν χάρτινος πύργος. Δεν αρκούνται όμως στο να συνεχίσουν τις ιδιωτικοποιήσεις στο δρόμο που χάραξαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Φορτώνουν και το δημόσιο με χρέη διαλύοντας τις δημόσιες επιχειρήσεις όπως η ΔΕΗ για να προσκομίζουν οι ίδιοι κέρδη. Ταυτόχρονα, σαν να μην έφταναν οι περσινές φωτιές και η βούλησή τους για αναθεώρηση του άρθρου 24, παραδίδουν σε μοναστήρια (Βατοπέδι, Μονή Τοπλού) δημόσια γη, επειδή έχουν χρυσόβουλα από τους αυτοκράτορες…
Στο ασφαλιστικό, η κυβέρνηση επιτίθεται άνευ προηγουμένου στην κοινωνική ασφάλιση και τα δικαιώματα των εργαζομένων, και ιδιαίτερα των νέων. Ο νέος νόμος για το ασφαλιστικό προβλέπει αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, μείωση των συντάξεων, αύξηση των εισφορών, περιορισμό των βαρέων και ανθυγιεινών, περιορισμός πρόωρων συνταξιοδοτήσεων βασικά για τις γυναίκες. Οι ενοποιήσεις των ταμείων συμπιέζουν τους πάντες προς τα κάτω. Ταυτόχρονα, ακόμα και οι υποσχέσεις (πχ. Μεγαλύτερες άδειες εγκυμοσύνης) που είχαν δοθεί για να αποσπάσουν τη συναίνεση των εργαζομένων εφαρμόζονται με πάρα πολλές εξαιρέσεις. Η πολιτική των δύο μεγάλων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση στηρίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τις αλλαγές αυτές. Το ασφαλιστικό συνδέεται σαφώς με τις νέες εργασιακές σχέσεις. Η κυβέρνηση δε σταματάει στο ασφαλιστικό. Η επιτροπή σοφών για την απασχόληση προτείνει: Ελαστικό ωράριο που θα καθορίζεται από την εργοδοσία, ελεύθερες απολύσεις, μείωση αποζημιώσεων, συμβάσεις μερικής απασχόλησης. Μας επιφυλάσσουν το μέλλον της επισφαλούς εργασίας χωρίς δικαιώματα, της «γενιάς των 700Ε». Το ΠΑΣΟΚ μπροστά στη σκληρή επίθεση της ΝΔ στους εργαζόμενους, φαίνεται να παίζει το ρόλο της συναινετικής αντιπολίτευσης αναβαθμίζοντας το αντεργατικό του παρελθόν. Επιμένει στους αντιλαϊκούς νόμους περί ευελιξίας και ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και επιχειρεί αντί να καταργήσει, να διαιωνίσει την απαράδεκτη μορφή και περιεχόμενο των προγραμμάτων stage. Το ΠΑΣΟΚ, επιστρέφοντας στον τόπο του «εγκλήματος», διαιωνίζει την ανασφάλιστη απασχόληση των νέων με πλήρες ωράριο και άθλιες αμοιβές περίπου 400-500 ευρώ, ενώ ταυτόχρονα προτείνει και την επιδότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών από το κράτος.
Μπροστά στην κατάσταση που διαμορφώνεται, το ζήτημα είναι αν η νεολαία και οι εργαζόμενοι θα μείνουν με σκυμμένο το κεφάλι να πληρώσουν την καπιταλιστική κρίση που άλλοι προκάλεσαν ή να ορθώσουν το ανάστημα τους και να αγωνιστούν. Η μαζική αντίσταση και διεκδίκηση απέναντι σε αυτά που έρχονται είναι ο
μόνος τρόπος ώστε να πετύχουμε η κρίση αυτή να μην φέρει σε χειρότερη θέση τους εργαζόμενους αλλά να τιμωρήσει τους καπιταλιστές και το κεφάλαιο, ανοίγοντας προοπτικές για μια κοινωνία διαφορετική. Από τη δική μας μεριά, έχοντας πίσω μας τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος τόσο τα προηγούμενα χρόνια για δημόσια – δωρεάν παιδεία όσο και παλαιότερα σε όλα τα κοινωνικά μέτωπα, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στο πλευρό των εργαζομένων, να θέσουμε τα δικά μας αιτήματα, να παλέψουμε συλλογικά. Ένας πρώτος σταθμός είναι η Πανεργατική Απεργία στις 2 Απρίλη όπου πρέπει να είναι μαζική και διεκδικητική.
ΝΑΤΟ:Η αντίσταση και τα αιτήματα για κοινωνική δικαιοσύνη και ειρήνη αποκτούν παγκόσμια χαρακτηριστικά και θα εκφραστούν με τον πιο μαζικό και ξεκάθαρο τρόπο στο Στρασβούργο και το Κίελο στις 4-5 Απρίλη 2009 με αφορμή τη συμπλήρωση 60 χρόνων από την ίδρυση του στρατιωτικού οργανισμού του ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ αποτελεί αυξανόμενο εμπόδιο στην επίτευξη της παγκόσμιας ειρήνης. Από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, «επαναπροσδιόρισε» τον εαυτό του ως εργαλείο στρατιωτικής δράσης της «διεθνούς κοινότητας», συμπεριλαμβανομένης και της προώθησης του λεγόμενου «πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Στην πραγματικότητα, λειτουργεί σαν όχημα για την εκ των ΗΠΑ καθοδηγούμενη χρήση βίας, με βάσεις σε όλες τις ηπείρους, παρακάμπτοντας τον ΟΗΕ και το σύστημα του διεθνούς δικαίου, επιταχύνοντας την στρατιωτικοποίηση και κλιμακώνοντας τις εξοπλιστικές δαπάνες– το 75% των παγκόσμιων εξοπλιστικών δαπανών πραγματοποιείται από τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ.
ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ:
Το ζήτημα του Πανεπιστημιακού Ασύλου: Τον τελευταίο καιρό, στο περιθώριο των νεολαιίστικων κινητοποιήσεων ήρθε και πάλι στο προσκήνιο από την κυβέρνηση της ΝΔ συνεπικουρούμενης από το ΠΑΣΟΚ και μέσω των αστικών ΜΜΕ το ζήτημα του Πανεπιστημιακού Ασύλου. Το θέμα αυτό ανοίγει και από τον νέο Νόμο Πλαίσιο, σε μια κατεύθυνση ξεκάθαρης περιστολής και απώλειας του πραγματικού νοήματος που εμπεριέχει το Άσυλο. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιώντας σαν αφορμή τους πρόσφατους βανδαλισμούς στο Κολωνάκι εκμεταλλεύεται το κλίμα κοινωνικής ανασφάλειας λόγω της οικονομικής κρίσης και επιδιώκει την τρομοκράτηση της κοινωνίας βάζοντας το ζήτημα της ¨ασφάλειας των πολιτών¨ πρώτη ιεράρχηση στην κοινωνική ατζέντα και πιο συγκεκριμένα, στοχοποιώντας το άσυλο. Για την ασφάλεια των πολιτών η κυβέρνηση δεν είπε λέξη μετά από την αποτρόπαια απόπειρα δολοφονίας της συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα, ούτε μετά τη ρίψη χειροβομβίδας στο στέκι μεταναστών. Η επίθεση στη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα δεν μπορεί να ειδωθεί ξέχωρα από την γενικότερη κατάσταση. Η εργοδοτική τρομοκρατία ενάντια σε εργαζόμενους που αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους πάει χέρι χέρι με την τρομοκρατία από μεριάς του κράτους σε όσους αντιστέκονται και διεκδικούν.
Είναι, επίσης, προβληματικό πώς συνδέεται το περιστατικό στο Κολωνάκι με το ζήτημα του ασύλου την ώρα που μια ομάδα 50 ατόμων διέσχιζε ανενόχλητη όλο το κέντρο της Αθήνας σπάζοντας βιτρίνες χωρίς την παραμικρή αστυνομική παρέμβαση. Για μας, το Πανεπιστημιακό Άσυλο δεν υπάρχει μόνο για να προστατεύει ιδέες, διδασκαλία και έρευνα, υπάρχει για να προστατεύει και τους αγώνες των φοιτητών, της νεολαίας και του λαού. Η αντίληψη αυτή για το άσυλο είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον χαρακτήρα του Πανεπιστημίου ως χώρου όχι μόνο προοδευτικής σκέψης αλλά και προοδευτικής δράσης που παραδοσιακά γεννά σπίθες κοινωνικής αντίστασης και αλλαγής. Το Άσυλο λοιπόν είναι άσυλο κοινωνικό, ανήκει σε όλο το λαό, υπάρχει για να προστατεύει το πανεπιστήμιο τόσο απ’ τις κυρίαρχες αντιδραστικές πολιτικές, όσο και απ’ τις κατασταλτικές πρακτικές. Εντέχνως λοιπόν η Κυβέρνηση ανοίγει αυτή τη στιγμή το θέμα του Ασύλου, χτυπώντας απ’ την μία από ακόμα μια πλευρά το φοιτητικό και λαϊκό κίνημα και απ’ την άλλη προβοκάροντας τους αγώνες μας στα μάτια της κοινής γνώμης και αποπροσανατολίζοντας τη συζήτηση απ’ τα πραγματικά προβλήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Βαρκελώνη, όπου δεν υφίσταται ο θεσμός του ασύλου, κατάληψη πανεπιστημιακού κτιρίου από φοιτητές που διαμαρτύρονταν ενάντια στη Συνθήκη της Μπολόνια και στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας χτυπήθηκε και σταμάτησε βίαια από δυνάμεις της καταστολής. Παράλληλα τόσο στην Ιταλία όσο και στην Γαλλία φουντώνουν πανεκπαιδευτικά κινήματα ενάντια στην υποχρηματοδότηση και στις αλλαγές που προωθεί ο Σαρκοζί αντίστοιχα. Η ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους τα τελευταία χρόνια δεν είναι κάτι καινούργιο, είναι πάγια τακτική του αστικού μπλοκ εξουσίας και δρομολογείται τόσο απ’ το ΠΑΣΟΚ παλαιότερα με τους τρομονόμους και τις κάμερες όσο και απ’ τη ΝΔ τώρα στα πλαίσια «μέτρων» ενάντια στη ριζοσπαστικοποίηση του νεολαιίστικου και του ευρύτερου λαϊκού κινήματος. Με την αλλαγή του υφυπουργού για τη Δημόσια τάξη εγκαινιάζεται μια πολιτικό ακόμα πιο αντιδραστική, δήθεν για την προστασία της περιουσίας των πολιτών, αλλά στην ουσία για την πιο αποτελεσματική καταστολή και τρομοκράτηση των ανθρώπων που αγωνίζονται.
Παράλληλα, είναι φανερή η πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας, που εκφράστηκε και δια στόματος Σπηλιωτόπουλου, να μεταφέρει όλα τα μαθήματα από το κέντρο στην Πολυτεχνειούπολη. Η απουσία φοιτητών διευκολύνει την άρση του ασύλου στο Κάτω πολυτεχνείο σε ένα χώρο που είχαν γίνει αρκετές τέτοιες απόπειρες στο παρελθόν και συμβάλλει στη απονέκρωση ενός ιστορικού χώρου στον οποίο έχουν πυροδοτηθεί σημαντικοί κοινωνικοί αγώνες. Πρέπει, επίσης, να γίνει ξεκάθαρο ότι η παρουσία της Σήμανσης στον πανεπιστημιακό χώρο σε περιπτώσεις κλοπής (όπως η πρόσφατη σε κτίρια της Πολυτεχνειούπολης) δεν αποτελεί άρση του ασύλου, όπως θέλει να ισχυρίζεται η κυβέρνηση, αφού συνέβαινε πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις όλη τη διάρκεια των μεταπολιτευτικών χρόνων.
Διάλογος για την Παιδεία:
Μετά από την εξέγερση του Δεκέμβρη, η κυβέρνηση επιχείρησε για άλλη μια φορά να χρησιμοποιήσει τον Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία σαν ένα ακόμα επικοινωνιακό τέχνασμα για να πείσει την κοινή γνώμη ότι «συζητάει τα προβλήματα της νεολαίας» δημοκρατικά. Καμία αυταπάτη δεν υπάρχει στον φοιτητικό και μαθητικό κόσμο ότι πρόκειται για έναν προσχηματικό διάλογο της Νέας Δημοκρατίας με τον εαυτό της, τα δεκανίκια της στο πανεπιστήμιο με προειλημμένες αποφάσεις που πλήττουν τα συμφέροντα των φοιτητών. Ο διάλογος δεν ξεκίνησε από μηδενική βάση, αλλά με γνώμονα τις κατευθύνσεις της Μπολόνια και μετά από 2 προηγούμενους διαλόγους που είχαν καταλήξει στην απόφαση να αναθεωρηθεί το άρθρο 16 και να ψηφιστεί ο νέος νόμος-πλαίσιο!
Αναγνώριση δικαιωμάτων ΚΕΣ:
Παρά την αναβολή του το ζήτημα παραμένει ανοιχτό. Τα ΚΕΣ αποτελούν κέντρα κατάρτισης τα οποία ακολουθούν ένα ειδικευμένο πρόγραμμα σπουδών το οποίο έχει ως συνέπεια ο απόφοιτος να λαμβάνει ένα υπερειδικευμένο τίτλο σπουδών. Το συγκεκριμένο πιστοποιητικό κατάρτισης, το μόνο που εξασφαλίζει στο νέο εργαζόμενο είναι τη μονομέρεια στην απασχόληση και την εργασιακή ανασφάλεια. Πώς; Η υπερειδίκευση αυτή αφ’ ενός καθιστά τον εργαζόμενο ικανό να εργαστεί σε πολύ συγκεκριμένους τομείς και αφ’ ετέρου καταργεί κάθε δυνατότητα συλλογικής διεκδίκησης. Έτσι, αναγκάζεται να ευθυγραμμιστεί πλήρως στις απαιτήσεις του εκάστοτε εργοδότη. Με την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των ΚΕΣ προωθείται μία εξίσωση προς τα κάτω των πτυχίων των ΑΕΙ, καθώς ισοτιμούνται με τους τίτλους σπουδών των ΚΕΣ. Επιπλέον τα ΚΕΣ θα λειτουργήσουν ως μοχλός πίεσης και για τα δημόσια πανεπιστήμια. Η αναγνώριση των τίτλων των κέντρων αυτών οδηγεί στην ανάπτυξη ανταγωνισμού μεταξύ αυτών και των δημοσίων πανεπιστημίων. Και αυτό γιατί το δημόσιο Πανεπιστήμιο θα είναι αναγκασμένο να προσαρμόζεται στα προγράμματα σπουδών που εκπονούν τα ΚΕΣ, και να υιοθετήσουν τούς 2 κύκλους σπουδών.
Νόμος Πλαίσιο: Ο νέος Νόμος-Πλαίσιο που παρουσιάστηκε σαν κεντρική πολιτική της κυβέρνησης και τελικά ψηφίστηκε, έχει τρεις βασικούς στόχους, που έχουν σαν αποτέλεσμα την πρόσδεση των Πανεπιστημίων στις ανάγκες
και τα κριτήρια της αγοράς και όχι την βελτίωση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Οι στόχοι αυτοί είναι η λειτουργία των Πανεπιστημίων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, η αυταρχικοποίηση της λειτουργίας τους με πλήγμα στο φοιτητικό κίνημα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και τέλος η πειθάρχηση των φοιτητών και η προετοιμασία τους για ένταξη στην παραγωγή υπό τις νέες εργασιακές συνθήκες. Ταυτόχρονα , ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας είναι ακόμα πιο σκληρός όσον αφορά τις πειθαρχικές ποινές που θέλει να επιβάλει. Αυτά συνδέονται με την αξιολόγηση που θέλει να προσδέσει τα ιδρύματα με την απειλή της υποχρηματοδότησης στις νεοφιλελεύθερες αλλαγές αλλά και το σύστημα των πιστωτικών μονάδων που διασπούν τα προγράμματα σπουδών, διαμορφώνουν ατομικά πτυχία και επομένως καταργούν συλλογικές διεκδικήσεις και δικαιώματα.
ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ:
Μετά το μεγάλο κίνημα των υγειονομικών του προηγούμενου διαστήματος ακόμα παραμένουν ανοιχτές οι πληγές του ΕΣΥ και άλυτα τα προβλήματα των εργαζομένων αλλά και των ασθενών. Η χρηματοδότηση της υγείας παραμένει στο εξευτελιστικό 2,8 του ΑΕΠ, τα νοσοκομεία παραμένουν υποστελεχωμένα, οι γιατροί δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια, η λίστα αναμονής για ειδικότητα διογκώνεται όσο δεν γίνονται προσλήψεις, η παραοικονομία και η διαφθορά ανθούν και οι ασθενείς πληρώνουν τη χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η κερδοφορία του ιδιωτικού κεφαλαίου, με ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας( η οποία αυτή την στιγμή αποτελεί το 60% στο χώρο της υγείας) και περαιτέρω υποβάθμιση του δημόσιου τομέα με πολιτικές υποχρηματοδότησης.
Παράλληλα εντείνονται τα σχέδια της κυβέρνησης, τα νέα νοσοκομεία που δημιουργούνται να λειτουργούν με καθεστώς συμπράξεως δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, κάτι που συνεπάγεται μεγαλύτερη αβεβαιότητα για το μέλλον των γιατρών και τα εργασιακά τους δικαιώματα. Ήδη οι όροι εργασίας των νέων γιατρών είναι εξευτελιστικοί: προγράμματα stage μαύρης εργασίας, γιατροί-εφημεριάκηδες, ωράρια-λάστιχο, ανασφάλιστη εργασία. Το αίτημα για άμεσες προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού είναι επιτακτικό και συνδέεται με την απόφαση της ΕΕ για μείωση του ωραρίου των ειδικευομένων σε 56 εβδομαδιαίως. Το ζήτημα αυτήν την στιγμή είναι η πλήρωση των κενών που θα προκύψουν από τη μείωση αυτή να γίνει με άνοιγμα νέων οργανικών θέσεων και όχι με επισφαλείς ή άμισθους ειδικευόμενους. Πάνω σε αυτή τη λογική, θα πρέπει να διασφαλίσουμε σαν σύλλογος ότι οι νέες 500 θέσεις που προκηρύχθηκαν τώρα θα ανοιχτούν άμεσα, με την προοπτική να ανοίξουν και άλλες και να μην παρακαμφθεί η λίστα αναμονής.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
-
Καμιά προσπάθεια περιστολής του Πανεπιστημιακού Ασύλου
-
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αξιοπρεπείς απολαβές και ασφάλιση – Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας
-
Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ
-
Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία για τα ΚΕΣ. Να καταργηθούν και να ληφθεί μέριμνα για τους αποφοίτους.
-
Να μην εφαρμοστεί το προεδρικό διάταγμα για τα συγγράμματα.
- Παροχή όλων των απαιτούμενων συγγραμμάτων και βελτίωσή τους, ύπαρξη και αναβάθμιση πανεπιστημιακών τυπογραφείων
-
Να αποσυρθεί άμεσα ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός. Καμία συγκρότηση 4ετών επιχειρηματικών προγραμμάτων.
-
Να μην εφαρμοστεί και να καταργηθεί ο νέος Νόμος Πλαίσιο
-
Όχι στην επιχειρούμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 – Όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια
-
Να καταργηθεί ο νέος νόμος για την έρευνα, να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά
-
Κατάργηση των νόμων για Αξιολόγηση, ΔΟΑΤΑΠ, ΙΔΒΕ
-
Ενιαίο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό, το οποίο θα είναι ισότιμο με master για όλα τα ελληνικά ΑΕΙ στις διαδικασίες ισοτίμησης (πρόσβαση σε μεταπτυχιακά, μοριοδοτήσεις)
-
Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης
-
Κατάργηση της βάσης του 10. Ελεύθερη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση
-
Δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές για όλους τους φοιτητές.
-
Χρηματοδότηση των βιβλιοθηκών από τον προϋπολογισμό τώρα που λήγουν τα ΕΠΕΑΕΚ
-
Διανομή παλιών θεμάτων και λύσεων από τη Γραμματεία
-
Όχι στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, κατάργηση των νόμων Σιούφα-Ρέππα, να επιστραφούν στα ταμεία τα οφειλόμενα από κράτος και εργοδοσία
-
Όχι στα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα που πλήττουν τους νέους εργαζόμενους
-
Να σταματήσει η εκποίηση του δημόσιου πλούτου
- Κατάργηση των ΜΑΤ – αφοπλισμός της Αστυνομίας
- Δημόσια και δωρεάν, ισότιμη περίθαλψη για όλους και όλες, για κάθε άνεργο, μετανάστη και ανασφάλιστο.
-
Να ισχύσει η συλλογική σύμβαση εργασίας όπως υπογράφτηκε από τους γιατρούς την 1η Δεκεμβρίου
-
Μείωση του ωραρίου εργασίας των ειδικευόμενων στις 48ώρες τη βδομάδα, με κατεύθυνση περαιτέρω μείωσης του σε 35 ώρες τη βδομάδα , με 1 εφημερία το μήνα.
-
Άμεση αποσυμφόρηση της λίστας αναμονής, με προσλήψεις σε Αθήνα και περιφέρεια για να καλυφθούν οι τεράστιες ελλείψεις προσωπικού.
-
Καμιά θέση για ειδικότητα σε νοσοκομεία που λειτουργούν ως Ν.Π.Ι.Δ.
-
Κατάργηση των απογευματινών ιατρείων. Ολοήμερη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με προσλήψεις προσωπικού.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
-
Συμμετοχή του Συλλόγου στην Πανεργατική Απεργία που καλεί η ΓΣΕΕ στις 2 Απρίλη με κλειστή σχολή την ίδια μέρα.
-
Συμμετοχή του Συλλόγου στην πορεία ενάντια στο ΝΑΤΟ στις 4/4 με προσυγκέντρωση στα Προπύλαια στις 12.30
-
Παράσταση διαμαρτυρίας στο υπ.Υγείας την Παρασκευή στις 12.00.
Αριστερή Ενότητα Ιατρικής Αθηνών 